در حاليکه زلزله و بيش از 100 پس لرزه، اغلب شهرهای استانهای کرمانشاه و ايلام را لرزاند، به خانه های مردم قصرشيرين و گيلان غرب آسيبهای جدی زده است، دولت حسن روحاني هيچ اقدامی جز سکوت خبری و سرکوب زلزله زدگان معترض انجام نداده است. زلزله زدگان به جان آمده و خشمگين سرانجام به هلال احمر رژيم هجوم بردند و شيشه های آن را شکستند.
از روز وقوع زلزله رسانه های حکومتی يا عمدتاً درباره آن سکوت کرده اند يا آن را کوچک نمايی کردند. اما ابعاد واقعيت از حرفهای ضد و نقيض آنها نمايان است. به عنوان نمونه روزنامه حکومتی اعتماد روز سوم آذر در حالی که زلزله ها را مهيب توصيف کرد نوشت «اين زلزله های مهيب که با صدای انفجار فروريختن سنگها در اين اقليم کوهستانی (همراه) بود... در برخی شهرستانها خسارات جزيی به منازل وارد کرد».
زلزله های مهيب فقط در زير سانسور آخوندی می توانند خسارات جزيی وارد کنند.
لحن ساير رسانه های رژيم هم به همين گونه بود، و همه به منظور کم رنگ کردن نکرده های دولت است.
اما واقعيت صحنه چيست؟ دو زلزله ۴.۵ و ۵.۷ ريشتری که مرکز آن در گيلانغرب بود، بسياری از خانه های قصرشيرين و گيلانغرب را با ايجاد ترک و شکاف ناامن و غيرقابل سکونت کرده و مردم بی سرپناه شده اند. تعداد پس لرزه های بعضاً شديد اين زلزله از 200 گذشته است.
رژيم به عمد خسارتها را جزيی می نمايد تا از تعهداتش برای بازسازی خانه های مردم شانه خالی کند.
خبرگزاری حکومتی خبرآنلاين مدعی شد حدود دوهزار چادر در مدارس و ورزشگاههای 3شهر قصرشيرين، گيلانغرب و سرپل ذهاب برپاکردند. اما گزارشهای رسيده حاکی است روز دوشنبه 4آذر، در برابرتجمع اعتراضی 1000نفر از مردم قصرشيرين در برابر هلال احمر اين شهر، مأموران هلال احمر گفتند ما فقط 100 تخته چادر داريم که نمی دانيم بين چه کسانی توزيع کنيم. البته به گفته مردم، نزديکان و ايادی رژيم در مراجعه به مراکز هلال احمر به راحتی چادر و تجهيزات می گيرند و با اما و اگری روبر نمی شوند. بيش از 30هزار نفر از مردم زلزله زده قصر شيرين 3روز بعد از زلزله اول، هم چنان در خيابانهای شهر بی سرپناه بودند، و عليه بی توجهی مقامات رژيم دست به تجمع اعتراضی در برابر فرمانداری و هلال احمر اين شهر زدند. فرماندار قصر شيرين به آنها گفته برويد در مدارس و ورزشگاهها بخوابيد، آنجا چند چادر هم زده ايم.
مردم شهر شاهدند که همين مقامات حکومتی هم به خصوص شب ها، در شهر حضور ندارند و با خانواده هايشان با امکانات کافی و خودروهای مجهز از شهر بيرون می روند. و مردم بدون سوخت و سرپناه، بدون حداقلهای بهداشتی در حاشيهٴ شهرها و خيابانها سرگردانند.
تجمعات اعتراضی مردم گيلانغرب و قصرشيرين روزانه در برابر مراکز هلال احمر ادامه دارد. ايادی رژيم آب پاکی روی دست آنها ريخته و می گويند ما هرچه داشتيم روز اول توزيع کرديم. و ديگر چيزی نداريم. اما در مقابل، رژيم در بوقهای رسانه ای اش به نقل از همين هلال احمر اعلام کرده است آماده برپايی 4هزار چادر برای کمک به مردم زلزله زده است. همين رسانه ها برای کوچک نمايی ابعاد خسارات و لاپوشانی لاقيدی دولت حسن روحانی به زلزله زدگان نوشتند: «مقامات محلی گفته اند خسارتهای عمده ای به مناطق روستايی وارد نشده است، فقط ديوار برخی خانه ها ترک خورده و شيشه ها شکسته است!».
سانسور خبری سهم زلزله زدگان در نظام ولايت فقيه
زلزله زدگان شهرهای ايلام و کرمانشاه تنها فراموش شدگان تحت سانسور رژيم نيستند. روزنامه های حکومتی در همين روزها اعتراف کردند بسياری از قربانيان زلزله بم هنوز در کانکس زندگی می کنند. و مجروحان قطع نخاع اين حادثه در بم بدون هر گونه تأمينی زندگی سختی را می گذرانند. درست مثل زلزله زدگان ورزقان، که الآن دو سال است بی سرپناه و در کانکسهای سرد و بی آب و برق به سر می برند.
از روز وقوع زلزله رسانه های حکومتی يا عمدتاً درباره آن سکوت کرده اند يا آن را کوچک نمايی کردند. اما ابعاد واقعيت از حرفهای ضد و نقيض آنها نمايان است. به عنوان نمونه روزنامه حکومتی اعتماد روز سوم آذر در حالی که زلزله ها را مهيب توصيف کرد نوشت «اين زلزله های مهيب که با صدای انفجار فروريختن سنگها در اين اقليم کوهستانی (همراه) بود... در برخی شهرستانها خسارات جزيی به منازل وارد کرد».
زلزله های مهيب فقط در زير سانسور آخوندی می توانند خسارات جزيی وارد کنند.
لحن ساير رسانه های رژيم هم به همين گونه بود، و همه به منظور کم رنگ کردن نکرده های دولت است.
اما واقعيت صحنه چيست؟ دو زلزله ۴.۵ و ۵.۷ ريشتری که مرکز آن در گيلانغرب بود، بسياری از خانه های قصرشيرين و گيلانغرب را با ايجاد ترک و شکاف ناامن و غيرقابل سکونت کرده و مردم بی سرپناه شده اند. تعداد پس لرزه های بعضاً شديد اين زلزله از 200 گذشته است.
رژيم به عمد خسارتها را جزيی می نمايد تا از تعهداتش برای بازسازی خانه های مردم شانه خالی کند.
خبرگزاری حکومتی خبرآنلاين مدعی شد حدود دوهزار چادر در مدارس و ورزشگاههای 3شهر قصرشيرين، گيلانغرب و سرپل ذهاب برپاکردند. اما گزارشهای رسيده حاکی است روز دوشنبه 4آذر، در برابرتجمع اعتراضی 1000نفر از مردم قصرشيرين در برابر هلال احمر اين شهر، مأموران هلال احمر گفتند ما فقط 100 تخته چادر داريم که نمی دانيم بين چه کسانی توزيع کنيم. البته به گفته مردم، نزديکان و ايادی رژيم در مراجعه به مراکز هلال احمر به راحتی چادر و تجهيزات می گيرند و با اما و اگری روبر نمی شوند. بيش از 30هزار نفر از مردم زلزله زده قصر شيرين 3روز بعد از زلزله اول، هم چنان در خيابانهای شهر بی سرپناه بودند، و عليه بی توجهی مقامات رژيم دست به تجمع اعتراضی در برابر فرمانداری و هلال احمر اين شهر زدند. فرماندار قصر شيرين به آنها گفته برويد در مدارس و ورزشگاهها بخوابيد، آنجا چند چادر هم زده ايم.
مردم شهر شاهدند که همين مقامات حکومتی هم به خصوص شب ها، در شهر حضور ندارند و با خانواده هايشان با امکانات کافی و خودروهای مجهز از شهر بيرون می روند. و مردم بدون سوخت و سرپناه، بدون حداقلهای بهداشتی در حاشيهٴ شهرها و خيابانها سرگردانند.
تجمعات اعتراضی مردم گيلانغرب و قصرشيرين روزانه در برابر مراکز هلال احمر ادامه دارد. ايادی رژيم آب پاکی روی دست آنها ريخته و می گويند ما هرچه داشتيم روز اول توزيع کرديم. و ديگر چيزی نداريم. اما در مقابل، رژيم در بوقهای رسانه ای اش به نقل از همين هلال احمر اعلام کرده است آماده برپايی 4هزار چادر برای کمک به مردم زلزله زده است. همين رسانه ها برای کوچک نمايی ابعاد خسارات و لاپوشانی لاقيدی دولت حسن روحانی به زلزله زدگان نوشتند: «مقامات محلی گفته اند خسارتهای عمده ای به مناطق روستايی وارد نشده است، فقط ديوار برخی خانه ها ترک خورده و شيشه ها شکسته است!».
سانسور خبری سهم زلزله زدگان در نظام ولايت فقيه
زلزله زدگان شهرهای ايلام و کرمانشاه تنها فراموش شدگان تحت سانسور رژيم نيستند. روزنامه های حکومتی در همين روزها اعتراف کردند بسياری از قربانيان زلزله بم هنوز در کانکس زندگی می کنند. و مجروحان قطع نخاع اين حادثه در بم بدون هر گونه تأمينی زندگی سختی را می گذرانند. درست مثل زلزله زدگان ورزقان، که الآن دو سال است بی سرپناه و در کانکسهای سرد و بی آب و برق به سر می برند.
