خبرگزاری هرانا– زندان دیزل‌آباد در غرب شهر کرمانشاه از ۱۰ بند و ۶ سالن موسوم به «مشاوره» تشکیل شده است. در این گزارش زندانیان این زندان از بد رفتاری و ضرب‌وشتم توسط مسئولین زندان، بی کیفیتی و کمبود غذا، عدم رعایت بهداشت و فقدان رسیدگی پزشکی می‌گویند. جمعیت این زندان بنابر گزارشات رسمی بسیار بیشتر از ظرفیت زندان است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، اگرچه آمار رسمی از تعداد زندانیان زندان دیزل‌آباد در غرب شهر کرمانشاه در دسترس نیست، اما بنا بر گفته های زندانیان این زندان، جمعیت این زندان حدودا ۶۰۰۰ نفر تخمین زده می‌شود. بر اساس گزارشات رسانه‌های داخلی، جمعیت این زندان چندبرابر طرفیت آن است.
یکی از زندانیان زندان دیزل‌آباد در گفتگو با هرانا در مورد تعداد بخش‌ها و جمعیت این زندان گفت: “زندان دیزل‌آباد ۱۰ بند دارد و ۶ [سالن] «مشاوره» دارد. مشاوره ۱ برای جوانان است و بقیه بزرگسالان. بند هفت قرنطینه جوانان و بند هشت قرنطینه بزرگسالان است. بند ۱۰ هم عمومی است و مصرف متادون و سیگار آزاد است. این زندان حداقل ۶۰۰۰ زندانی دارد و در بخش قرنطینه هم دست‌کم ۵۰۰ زندانی نگهداری می‌شوند.”
این شاهد عینی همچنین در مورد وضعیت تغذیه تاکید کرد: “وضعیت غذای این زندان افتضاح است. غذا کم و فاقد ارزش غذایی است و اگر ملاقات و خانواده نداشته باشید دچار سوتغذیه خواهید شد. صبحانه یک مربا و یک کره، روز بعد یک تخم مرغ و یک نان، روز بعد پنجاه گزم پنیر. بعضی وقت‌ها هم صبحانه پنیر می دهند و هم شام.”
زندانی دیگری که از بیماری پوستی رنج می برد در مورد وضعیت بهداشت و رسیدگی پزشکی خاطرنشان کرد: “اکثر زندانیان مریض هستند، شپش در زندان پر است و بیماری‌های پوستی واگیردار بیداد می کند. اگر شانس داشته باشیم در هرماه تنها یک‌بار نوبت دکتر به ما می رسد و در همان یک‌بار تعدادی داروی ساده تجویز می شود و در صورت عدم درمان اقدام دیگری صورت نمی‌گیرد.”
زندانی سوم در گفتگو با گزارشگران هرانا از ضرب‌وشتم لب به سخن گشود: “این‌جا مثل حیوان با ما رفتار می‌کنند. به هر بهانه‌ای مورد ضرب‌وشتم توسط مسئولین و ماموران زندان قرار می‌گیریم. اگر از مرخصی برگردیم و مشکوک به حمل مواد باشیم، مقعدمان را چرب می‌کنند و باید ۴۸ ساعت با دست‌بند روی چال بنشینیم. اگر موادی در کار نباشد که هیچ دریغ از یک معذرت‌خواهی خشک و خالی. اما خدا نکند از زندانی مواد بگیرند، به بند ۹ فرستاده می شود و ضرب‌وشتم و شکنجه در انتظارش است.”
این زندانی با گلایه‌مندی از بلاتکلیفی زندانیان و درخواست‌های نامشروع از خانواده‌ها گفت: “تعداد زیادی زندانی این‌جا هستند که دو و یا سه‌سال است هنوز حکمی دریافت نکرده و بلاتکلیف هستند. بعضی از کادر زندان درخواست رشوه و حتی نامشروع از خانواده‌های زندانیان می کنند. مثلا اگر خانواده زندانی بخواهد لباسی برای زندانی‌اش بفرستد داخل یا باید پول رشوه داشته باشد یا آماده شنیدن درخواست‌های نامشروع این افراد باشد.”
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر