دست دادن در «ایران» جرم سیاسی و مشکل ناموسی است

حکومت‌های توتالیتر و آدم‌های دگم مذهبی یا متعصب‌های غیرمذهبی از موانع آزادی هستند.

«محبت‌نیوز»  –  دست دادن زنان و مردان با یکدیگر در بین بخش اعظمی از مردم ایران موضوعی جا افتاده و عادی است، اما هستند کسانیکه به واسطه دیدگاه‌های مذهبی خود از این کار امتناع می‌کنند.

از آغاز انقلاب اسلامی تا کنون این عرف مذهبی در سیاست هم تاثیرگذاشت و تا امروز کمتر سیاستمداری پیدا شده که حداقل در مقابل چشم رسانه‌ها و یا دیگر همکاران خود دست مرد یا زن نامحرمی را به رسم دیپلماتیک بفشارد. اما طی سال‌های اخیر معدود افرادی در بین سیاستمداران و هنرمندان بودند که فارغ از این چارچوب‌ها سنت شکنی‌کردند.

• در همین زمینه : بازداشت وکیل پرونده به جرم « دست دادن » با موکلش !

رادیو زمانه در گزارشی به قلم «فاطمه اختصاری» در گزارشی با عنوان «ایران؛ کشوری که دست دادن در آن جرم سیاسی و مشکل ناموسی است» به این موضوع پرداخته است.

به اعتقاد این نویسنده بخشی از دلایل غیراخلاقی بودن دست دادن زنان ومردان این است که از این حالت به عنوان ابزار قدرت حکومت برای سرکوب مخالفانش استفاده می‌کند.

او در تشریح این ادعا می‌گوید: «حکومت‌های توتالیتر مثل حکومت ایران به گزینه‌های مشخصی نیاز دارند که در جامعه خریدار داشته باشد و جامعه را تحت تأثیر قرار دهد.»

عامل دیگر این است که با طرح اینگونه مسائل حساسیت‌های عمومی را بیشتر تحریک می‌کنند. به نوشت او یکی از روش‌های سرکوب فعالان سیاسی نیز متهم کردن آنها به فساد اخلاقی است که از ابتدای جمهوری اسلامی هم سابقه داشته است.
او با طرح این پرسش که «چرا این اهرم فشار برای زنان در سطح وسیع‌تری به‌کار گرفته می‌شود؟» پاسخ داده […] زنان در جامعه ایران با تابوهای اخلاقی بیشتری روبه‌رو هستند و مردم خیلی سریع‌تر نسبت به این قضیه تحریک می‌شوند.

زیرا حتی مردمی را که حکومتی و مذهبی نیستند می‌شود با زدن انگ‌ اخلاقی به یک زن، تحریک کرد.

قشر عام جامعه قابلیت این را دارد که این اتّهام‌ها را سریع «باور» کند، در گسترش و «انتقال» این شایعه فعّال باشد و به آن «واکنش تهاجمی» نشان دهد.

او آدم‌های دگم مذهبی یا متعصب‌های غیرمذهبی را هم عاملی دیگر دانسته که گاهی کاسه داغ‌تر از آشِ حکومت می‌شوند و حاضر نیستند در مقابل مسائل کوچکی مثل دست دادن کوتاه بیایند.
به اعتقاد نویسنده علت سیاسی شدن امور شخصی مثل دست دادن و روبوسی و… هر کدام از مواردی که برشمردیم باشد، تنها چاره‌اش تغییر نگاه مردم به مالکیت زن بر تن و جسم خود است.