نامه ابراهیم فیروزی زندانی نوکیش مسیحی از داخل زندان رجایی شهر کرج به خبرگزاری صدای مسیحیان ایران
سالها از حضور نوکیشان مسیحی در ایران میگذرد و همواره با نگاهی محبت آمیز بر هموطنان مسلمان خود نگریسته اند،اما این دلیل بر آن نیست که از آزار و اذیت های حاکمیت بر آنها سخن نگوییم ،علت مبارزه و آزار و اذیت های حکومت جمهوری اسلامی با فعالین کلیسایی بدون شک ترس و واهمه حکومت به دلیل گسترش سریع و فراگیر انجیل عیسی خداوند در بین ایرانیان میباشد.
اینجانب ابراهیم فیروزی به عنوان یک نوکیش مسیحی که وضعیت کلیساهای مختلف در ایران را چند سالی است که از نزدیک مشاهده میکنم ،میخواهم بخشی از محدودیت های ظالمانه ای که حاکمیت در ایران بر کلیساهای مختلف روا میدارد را بیان نمایم.
۱ ممانعت از گرد همایی های مناسبتی:برگزاری اعیادی مانند کریسمس و سال نوی میلادی در بین مسیحیان مرسوم است،اما نوکیشان مسیحی در ایران اجازه برگزاری این اعیاد را به مانند مسیحیان سایر کشورها ندارند،رسانه های جمهوری اسلامی برای عوامفریبی این اعیاد را تبریک میگویند،لیکن در بیشتر موارد هنگام برگزاری این اعیاد با بازداشت های دسته جمعی نوکیشان مسیحی مواجه میشویم.
۲ ممانعت از جلسات عبادی:به پرستش دسته جمعی در انجیل مسیحیان تاکید شده است،و حضور در جمع سایر مسیحیان برای انجام دعا موضوعی عبادی محسوب میشود،اما جمهوری اسلامی جمع شدن مسیحیان را در خانه های شخصی اشان را ممنوع اعلام کرده است و تشکیل جلسات عبادتی در املاک شخصی را رسما تشکیل گروه ضد حکومتی تعبیر کرده و تاکنون بسیاری از نوکیشان مسیحی در جلسات عبادتی بازداشت شده اند.
۳ عدم چاپ کتب مورد نیاز:نوکیشان مسیحی در ایران اجازه ندارند کتب یا جزوات مربوط به کلیساهای خود را مطابق متن حقیقی اشان منتشر کنند،زیرا جمهوری اسلامی معتقد است چاپ کتب مورد نظر مسیحیان به زبان فارسی موجب آگاهی فارسی زبانان از انجیل شده و به سوی مسیحیت گرایش پیدا میکنند،این چنین است که بسیاری از نوکیشان به آثار مکتوب کلیساهایشان دسترسی ندارند.
۴ عدم ثبت ازدواج آیینی:در ایران ثبت ازدواجی که بر طبق آیین مسیحیت صورت میگیرد به دستور حکومت بدون نامه کلیسا در ثبت احوال ثبت نمیگردد این در حالیست که به خاطر آزارها و محدودیت هایی که حکومت بر نوکیشان روا میدارد آنان از داشتن کلیسایی که در آن امکان صدور چنین برگه ای را دارا باشد محرومند،این به آن معناست که نوکیشان در خصوص موضوعی کاملا شخصی مانند ازدواج با مشکلی مهم روبرو هستند،که ناشی از ظلم حکومت بر آنان است،اعتراض به چنین محدودیت هایی از سوی مسیحیان به معنای روبرو شدن با دستگاه قضایی حکومت و در نهایت حبس در زندانهای جمهوری اسلامی میباشد.
آزاری که نوکیشان از جانب جمهوری اسلامی مواجه میشوند صرفا به این ۴ نکته منتهی نمیشود،اما ذکر موارد فوق نشان میدهد که حکومت فعلی ایران حاضر به رعایت حداقل حقوق انسانی مسیحیان نمیباشد و آزادی عقیده و بیان در جمهوری اسلامی کاملا عقیم مانده است،من از مجامع بین المللی و سازمانهای حقوق بشری انتظار دارم که با موضعگیری هوشمندانه و واکنش های مشروع از گسترش این رفتارهای تبعیض آمیز نسبت به نوکیشان مسیحی در ایران ممانعت به عمل آورند.
ابراهیم فیروزی نوکیش مسیحی زندانی (زندان رجایی‌شهر کرج)۱۰ مارس ۲۰۱۶
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر