۱۳۹۵ مرداد ۱۰, یکشنبه

بازداشت سه تن ازمسیحیان جمهوری آذربایجان توسط اطلاعات سپاه درتهران

سه تن از مسیحیان از اعضای کلیسایی در باکو، از سوی گروهی از مسیحیان تهرانی به کلیسای خانگی دعوت شده بودند که با ورود ماموران اطلاعات سپاه کلیه این افراد بازداشت شدند. در این میان یک نوکیش مسیحی ایرانی نیز بازداشت شده است، تاکنون از وضعیت بازداشت شدگان اطلاع دقیقی در دست نیست.
آژانس خبری مسیحیان ایران « محبت نیوز» –  براساس اطلاعات رسیده به «محبت نیوز»، سه گردشگر مسیحی اهل جمهوری آذربایجان که برای گذراندن تعطیلات و دیدار با برادران و خواهران مسیحی به تهران آمده بودند در تاریخ چهارم تیر ماه ۱۳۹۵ (۲۴ ژوئن ۲۰۱۶) در خانه ای متعلق به یک مسیحی ایرانی در فاز دوم شهرک اندیشه کرج توسط نیروهای لباس شخصی سازمان اطلاعات سپاه بازداشت شدند این افراد پس از بازداشت به مکان نامعلومی منتقل شدند.
اسامی این افراد به شرح زیر می باشند:
۱-بهرام نسیبوف الخان اوغلو ۳٧ ساله متاهل اهل باکو تبعه جمهوری آذربایجان
۲-یوسف فرهادوف تالت اوغلو ۵۲ ساله متاهل اهل باکو تبعه جمهوری آذربایجان
۳-الدار قربانوف ۴۸ ساله متاهل اهل باکو تبعه جمهوری آذربایجان
همزمان با این افراد در همان محل کلیسای خانگی تعداد ده تن از نوکیشان مسیحی ایرانی نیز بازداشت شدند که همه آنها به جز یک نفر پس از بازجوئی و گرفتن مشخصات فردی آنان آزاد شدند. آزادی این افراد با این تعهد بوده که در صورت احضار بلافاصله خود را به ماموران اطلاعات سپاه معرفی کنند.

ناصر نورد گُل تپه
نوکیش مسیحی ایرانی « ناصر نورد گُل تپه» ۴۵ ساله از دیگر بازداشت شدگان است وی پس از بازداشت از همان ابتدا بصورت جداگانه مورد بازجوئی قرار گرفت ، که تا کنون پس از گذشت نزدیک به یکماه خبری از محل نگهداری و وضعیت سلامت او در دست نیست.
سه مسیحی بازداشتی تبعه جمهوری آذربایجان که از اعضای کلیسای “کلمه زندگی” در باکو هستند، از سوی گروهی از مسیحیان تهرانی در تاریخ مذکور به کلیسای خانگی دعوت شده بودند تا با دیگر ایمانداران مسیحی در تهران آشنا شوند .
خانواده بازداشت شدگان مسیحی اهل جمهوری آذربایجان که در باکو ساکن هستند از زمان بازداشت این افراد، قادر نبوده اند که با همسرانشان تماسی داشته باشند. تاکنون فقط دو بار به یکی از آنان اجازه داده شد که به همسرش در جمهوری آذربایجان زنگ بزند. وی در این تماس تلفنی کوتاه به همسرش گفته است ” که ما هر سه نفر سالم هستیم و با هم در یک محل نگهداری می شویم.”
بنا براین محل نگهداری این سه نفر همچنان نامعلوم و هیچ مقام رسمی ای تا کنون در این باره اظهار نظری و یا توضیحی نداده است.
– ابهام در بازداشت نوکیش مسیحی ایرانی
از سرنوشت و محل نگهداری نوکیش مسیحی «ناصر گُل تپه» نیز هنوز اطلاع دقیقی در دست نیست. همچنان مشخص نیست که چرا  وی را که مانند دیگر ایمانداران مسیحی فقط در آن محل حضور داشته پس از بازجوئی آزاد نکرده اند. برخی شایعات تائید نشده حاکی از آن است که این نوکیش مسیحی هدف اصلی ماموران اطلاعات سپاه از هجوم به کلیسای خانگی مذکور بوده ولی ماموران اتفاقی با ایمانداران اهل باکو برخورد کرده اند. منابع دیگری این گفته ها را رد می کنند و می گویند نوکیش مسیحی «ناصر گُل تپه»  چون سن بیشتری از بقیه داشته به او مشکوک شده اند !
– بی خبری از سرنوشت سه بازداشت شده مسیحی اهل باکو
مطابق مقررات بین المللی، اتباع یک دولت خارجی اگر در کشور دیگری بازداشت شوند باید بلافاصله اتهام ، محل بازداشت و دلیل بازداشت آنان به کنسولگری کشور مبداء آنها اعلام گردد و حق دسترسی کنسولی به آنها فراهم گردد. هنوز مشخص نیست که آیا این رویه قانونی در مورد این افراد اعمال شده است یا خیر؟ از گفته های همسران این سه نفر با «محبت نیوز» چنین بر می آید که این مقررات برای آنها شاید هنوز اجرا نشده باشد. چون دولت جمهوری آذربایجان در مورد دلیل بازداشت و محل نگهداری این سه ایماندار مسیحی به خانواده هایشان توضیحی رسمی ارائه نداده است.
یادآوری می شود که جمهوری آذربایجان کشور کوچکی در همسایگی ایران و در کرانه دریای خزر می باشد. این کشور کوچک که مرکز آن شهر باکو است از جمهوریهای سابق اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود.
مسیحیان حدود دو و نیم درصد جمعیت جمهوری آذربایجان را تشکیل می دهند. اما بیشتر مسیحیان داخل جمهوری آذربایجان در کلیساهای ارتدکس روسی باکو عضو هستند. کمتر از یک دهه پیش که حکومت آذربایجان خود را حکومتی سکولار و غیر دینی معرفی نمود اجازه تشکیل چند کلیسای کاتولیک و پروتستان نیز در آن کشور داده شد و اکنون چند کلیسای غیر ارتدکس نیز در باکو فعال هستند.

زندان تهران بزرگ؛ دست‌کم ۵۲ جوان زیر ۳۲ سال در انتظار اعدام

خبرگزاری هرانا – در زندان تهران بزرگ (فشافویه) دست‌کم ۵۲ جوان با اتهامات مربوط به مواد مخدر با احکام تایید شده اعدام در صف سپرده شدن به چوبه دار انتظار می‌کشند. سن این زندانیان همگی زیر ۳۲ سال است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در زندان تهران بزرگ (فشافویه) دست‌کم ۵۲ جوان با اتهامات مربوط به مواد مخدر با احکام تایید شده اعدام، در تیپ ۱ و ۲ این زندان در صف سپرده شدن به چوبه دار انتظار می‌کشند.
در حال حاضر ۳۲ زندانی در تیپ یک و ۲۰ زندانی درتیپ دو این زندان، جمعا ۵۲ زندانی با احکام تایید شده اعدام نگهداری می شوند.
یک منبع مطلع پیش از این به هرانا گفته بود: “بعد از اعتصابات و شورش های محکومین اعدام واحد دو زندان قزلحصار، حدود ۱۰۰ زندانی از واحد دو به زندان تهران بزرگ معروف به فشافویه منتقل شدند.”
بزودی طی گزارشات تکمیلی مشخصات این زندانیان توسط هرانا منتشر خواهد شد

edam-gorohi

۱۳۹۵ مرداد ۸, جمعه

ادعای موسسات امنیتی جمهوری اسلامی:”تبشیری‌ها، خط مقدم سازمان سیا هستند!”

سازمانهای متصل به پیکره جمهوری اسلامی هیچگونه حد و مرزی برای شخصیت ها قائل نیستند و هر روزه در این موسسات و سازمانهای وابسته به نظام شاهد تهمت زنی به یکی از شخصیت های برجسته مسیحی ایرانی هستیم.

آژانس خبری مسیحیان ایران «محبت‌نیوز» – در جمهوری اسلامی سالانه بودجه هنگفتی صرف فیلترینگ و سانسور رسانه‌های منتقد و دگراندیش داخل و خارج از کشور می‌شود.
به قول معروف «خرج که از کیسه مهمان بود، حاتم طایی شدن آسان بود» در همین راستا مبالغ هنگفتی نیز به موسسات بظاهر رسانه‌ای اما امنیتی داده می‌شود تا شبانه روز عده‌ای به رصد محتوای سایت‌ها و شبکه‌های داخلی و خارجی بپردازند تا آنهایی که در دسترس هستند به قول خودشان گوشمالی و تهدید شوند و آنهایی هم که قابل دستگیری نیستند فیلتر و هک گردند.
موسسات رسمی و غیررسمی زیادی در این وادی فعالند. از پلیس فتا و افسران سایبری و اطلاعات سپاه و قوه قضائیه گرفته تا موسسات و وب سایتها و وبلاگهایی همچون «اوج»، «برهان»، «دیده‌بان»، «رهپویان» و…که فعالیتشان رصد با نگاه امنیتی و انتزاعی است و مدیران آنها از اعضای ارشد سپاه، بسیج، حوزه و نهادهای دیگر امنیتی هستند.
به عنوان مثال فعالیت وبلاگ «رهپویان هدایت» نه تنها به رصد سایبری محدود نمی‌شود، بلکه به عنوان بازویی برای پرونده سازی قضات دادگستری و دادستانی و نیروهای امنیتی بر علیه نوکیشان، کشیشان و فعالان عقیدتی، نیز می باشد.
” وبلاگ رهپویان هدایت” که هدفی جز تخریب ادیان ندارد و به نوعی در صدد راه اندازی جنگ مذهبی و ادیان در داخل ایران است، چندی پیش دکتر «ساسان توسلی» که از سخنوران برجسته الهیات اسلامی است و به عنوان کارشناس در شبکه‌های مسیحی فارسی زبان حضور پیدا می‌کند را عامل صهیونیست معرفی کرده بود! البته موج حملات و اتهامات اینگونه وبلاگها و وب سایتها، سازمانهای متصل به پیکره جمهوری اسلامی هیچگونه حد و مرزی برای شخصیت ها از هر آئینی قائل نیست و هر روزه در این موسسات و سازمانهای وابسته به نظام شاهد تهمت زنی به یکی از شخصیت ها ، مجریان و کشیشان برجسته مسیحی ایرانی هستیم.
این قبیل موسسات و انجمن‌ها برای جذب بودجه بیشتر دست به هر دروغ و اتهامی می‌زنند همچنان که فعالیت تبلیغاتی مسیحیان خارج از کشور را تحت برنامه‌ریزی با شبکه‌های جاسوسی آمریکا و اسرائیل معرفی می‌کنند. !
شایان ذکر است همواره ورود نهادهای امنیتی بدون تخصص به حوزه‌های مختلف از جمله اقتصاد، سیاست و اجتماع آسیب فراوانی به آن حوزه ها رسانده است.
در حوزه تحلیل محتوای رسانه‌ای و مانیتورینگ خبر نیز گروهی از جوانان کم‌سواد که عموم آنها بسیجی هستند و از تحصیلات دبیرستانی یا پایه ای حوزوی فراتر نرفته‌اند، با دیدن آموزش‌های جزئی و ناقص جذب این موسسات می‌شوند و تبدیل به کارمندی خواهند شد که بدون اطلاع از مسائل روز و مسائل علمی و مفهومی شروع به کار در این موسسات و وب سایتها می‌کنند.
در نهایت آنچه در گزارش اکثر آنها دیده می‌شود در چند جمله روتین و تکراری همیشگی خلاصه می‌شود “«پیاده نظام صهیونیست»، «تریبون آمریکا و انگلیس»، «عوامل رژیم اشغالگر قدس»، «پیاده نظام کاخ سفید» ، «ابزار دست غربی‌ها» و « مسیحیت صهیونیستی” و تمام .
از دیدگاه تئوریسین های اکثریت کم سواد و حوزوی جمهوری اسلامی، از فعالین ملی-مذهبی و اصلاح‌طلب گرفته تا زرتشتیان ، بهائیان و مسیحیان همگی پیاده نظام آمریکا هستند.
به تازگی با بالاگرفتن اختلاف ایران و عربستان نیز بحث وهابیت و سلفی‌گری بیشتر مطرح شده، و همان رسانه‌هایی که تا دو سه سال پیش وابسته به آمریکا و صهیونیست بودند حالا تریبون‌های بهائیان و وهابیان خوانده می‌شوند!
در روزهای گذشته پس از انتشار گزارش‌هایی در مورد وخامت حال مریم (نسیم)نقاش زرگران زندانی مسیحی بیمار در اوین که مدت‌هاست دست به اعتصاب غذا زده که از طریق «محبت‌نیوز» «هرانا» و به دنبال آن «صدای آمریکا» و «کریستین پست» منتشر شد موسسه «دیده‌بان» در یکی از گزارش‌های تکراری خود عنوان کرده «تبشیری‌ها، خط مقدم سازمان سیا» هستند و سرمایه خبرسازی رسانه‌ای ضد انقلاب در زندان است! »
به گفته فرخزاد در یکی از آخرین برنامه‌های خود در تشریح آنچه در توضیح‌المسائل بنیان‌گذار انقلاب آمده بود می‌گوید:«برای جمهوری اسلامی «ارمنی»، «آسوری» و «بهایی» فرقی ندارد هرکسی که دَم تیغشان است مسلمان می‌داند»
حکایت فعالیت سرویس‌های اطلاعاتی و سایت‌های خبری وابسته به آن و نهادهای قضایی در جمهوری اسلامی مصداق همین مثال است که هر کسی خلاف نظر و عقیده حکومت فعالیت می‌کند خواه زن بیمار گوشه زندان باشد و خواه مجری و خبرنگار یک شبکه تلویزیونی و سایت، کشیش و خادم کلیسا همه پیاده نظام و عامل موصاد و ام‌آی ۶ و سازمان سیا هستند و با این اتهام تمام پرونده‌ها را به راحت‌ترین وجه ممکن رسیدگی می‌کنند.


۱۳۹۵ مرداد ۷, پنجشنبه

پنج سال بلاتکلیفی و تمدید قرار بازداشت موقت مطلب احمدیان

خبرگزاری هرانا – علی‌رغم ۵ سال بلاتکلیفی، قرار بازداشت موقت «مطلب احمدیان» زندانی سیاسی زندان سقز بار دیگر تمدید شد. این زندانی از مورخ چهاردهم اردیبهشت‌ماه از زندان سنندج به زندان سقز منتقل شد و همزمان در مورد پرونده جدیدی مورد بازجویی قرار گرفته اما هنوز دادگاهی برایش تشکیل نشده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مطلب احمدیان زندانی سیاسی زندان سنندج که از ۱۴ اردیبهشت‌ماه به زندان سقز منتقل شده و پرونده جدیدی بر علیه اش مفتوح شده بود، هم‌چنان بعد از ۵سال بلاتکلیف بوده و قرار بازداشت موقتش تمدید شده است.
یک منبع نزدیک به این زندانی با اعلام این خبر به گزارشگر هرانا گفت: “در پرونده جدید نیز هنوز به دادگاه اعزام نشده است.”
مطلب احمدیان، ۳۱ ساله اهل بانه، در سیزدهم مهرماه ۱۳۸۹ بازداشت و پس از حدود ۲۳۰ روز تحمل انفرادی، به اتهام محاربه از طریق عضویت در احزاب کرد به ۳۱ سال حبس و تبعید به زندان میناب محکوم شد، وی همچنین طی پرونده جداگانه ای با اتهام مشارکت در قتل روبرو شده بود. علی‌رغم گذشت بیش از پنج سال هنوز حکمی برای آن صادر نشده است، اتهامی که وی آن را رد می کند.
این زندانی سیاسی در روز ۱۴ اردیبهشت‌ماه سال جاری زندان سنندج به زندان سقز منتقل شد و پرونده جدید دیگری در رابطه با دوره زندان بر علیه اش مفتوح شده است.

motaleb-ahmadiyan


۱۳۹۵ مرداد ۴, دوشنبه

موج تازه جمع‌آوری ماهواره در پایتخت

موج تازه جمع‌آوری دیش‌های ماهواره پس از آن به راه افتاد که دولت مصوبه‌ای را برای اصلاح طرح منوعیت ماهواره ابلاغ کرد، اما سپاه و نیروی انتظامی اعلام کردند زیر بار آن نمی‌روند.

به گزارش «محبت‌نیوز» پس از آنکه در روزهای گذشته بسیج و نیروی انتظامی اقدام به جمع‌آوری خانه به خانه دیش‌های ماهواره در نقاط مختلف تهران کردند صبح یکشنبه در مراسمی در غرب تهران، یک‌صدهزار دستگاه وسایل دریافت شبکه‌های ماهواره‌ای با حضور پاسدار نقدی فرمانده بسیج نابود شد.
او در سخنانی مدعی شد بسیارى از این ماهواره‌ها را مردم خودشان داوطلبانه تحویل داده‌اند. با این وجود گزارش‌ها از تهران حکایت از آن دارد که در بخش‌های وسیهی از شمال تهران نیروهای امنیتی با حکم به منازل شهروندان وارد و به پشت بام‌ها می‌رفتند و دیش‌ها را پس از آنکه با پُتک اوراق می‌کردند به همراه خود می‌بردند.
موج تازه جمع‌آوری دیش‌های ماهواره پس از آن به راه افتاد که دولت مصوبه‌ای را برای اصلاح طرح منوعیت ماهواره ابلاغ کرد، اما سپاه و نیروی انتظامی اعلام کردند زیر بار آن نمی‌روند.
گزارش‌ها حکایت از آن دارد که هفتاد درصد مردم تهران مخاطب ماهواره هستند و در این میان مسئولین نظام هم خود مشتریان پر و پا قرص ماهواره‌ها هستند.
برخی سایت‌های منتقد اعلام کردند علت جمع آوری ماهواره‌ها فشار بسیج و سپاه به دولت در آستانه انتخابات ریاست جمهوری در ایران است.



۱۳۹۵ مرداد ۳, یکشنبه

وضعیت نامناسب روحی و جسمی مریم نقاش زرگران در بیستمین روز اعتصاب غذا

خبرگزاری هرانا – وضعیت روحی و جسمی مریم (نسیم) نقاش زرگران نوکیش مسیحی بیمار در بیستمین روز اعتصاب غذا در زندان اوین نامناسب گزارش می‌شود. خانم زرگران دچار «افسردگی شدید» شده، فشار خونش بسیار پایین است و از درد و بی حسی ممتد پا رنج می برد. این درحالی است که علی‌رغم تایید پزشکی قانونی مبنی بر بیماری قلبی وی، نهادهای امنیتی مانع آزادی مشروط وی هستند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، وضعیت روحی و جسمی مریم (نسیم) نقاش زرگران نوکیش مسیحی بیمار در بیستمین روز اعتصاب غذای اعتراضی در بند زنان زندان اوین مناسب نیست.
یک منبع نزدیک به خانواده نقاش‌زرگران با اعلام این خبر در گفتگو با گزارشگر هرانا در مورد وضعیت روحی و جسمی وی گفت: “امروز خانواده مریم با او ملاقات داشتند. فشارخونش ۷ روی ۵ بوده است. دکتر روان‌شناس به وی گفته از افسردگی شدید رنج می‌برد. از طرفی هم پاهایش از زانو به پایین دچار بی حسی شده است.”
این درحالی است که چندی پیش خانواده زرگران در مراجعه به دادستانی متوجه شدند که پزشکی قانونی بیماری قلبی او را تایید کرده است. دادستانی به آن‌ها گفته بود دست ما نیست نهاد امنیتی اطلاعات مخالف آزادی مشروط اوست و ممانعت به‌عمل می‌آورد.
شایان ذکر است مادر این زندانی بیمار در ویدئوی خواهان آزادی بی قید و شرط وی شده است.
مریم نقاش زرگران از روز سه شنبه پانزدهم تیرماه مجددا اعتصاب غذا کرده است. خواسته وی «آزادی بی قید و شرط» عنوان شده است. چهار روز اول اعتصاب غذای وی در حمایت از نرگس محمدی که او نیز در اعتراض به عدم اجازه تماس با فرزندانش در اعتصاب غذا به سر می‌برد، بوده است.
خانم زرگران در تاریخ بیستم تیرماه با انتشار نامه ای در ششمین روز از اعتصاب غذایش با عنوان «وقتش رسیده که سکوت سه ساله ام را بشکنم» از روند بازداشت‌ها و بازجویی‌های غیرقانونی‌اش سخن گفت و بر ادامه بی عدالتی در مورد پرونده‌اش و تداوم اعتصاب غذایش تاکید کرد.
خانم زرگران پیش‌تر پس از یازده روز اعتصاب غذا در تاریخ ۱۷ خردادماه به مرخصی اعزام شده بود. وی با این‌که تمامی خواسته‌هایش تحقق نیافته بود با درخواست خانواده و دوستان اعتصاب غذایش را شکست. پس از مدت کوتاهی علی‌رغم عدم تکمیل دوره درمان با توجه به مخالفت دادستانی جهت تمدید مرخصی و تهدید به ضبط وثیقه، مورخ ۷ خردادماه خود را به زندان اوین معرفی کرد.
نسیم زرگران به دلیل ابتلا به بیماری ASD حدودا ٩ سال قبل تحت جراحی قلب قرار گرفت و نیاز مبرم به مراقبت های ویژه و مستمر پزشکی دارد. علاوه بر این او در یک سال اخیر با بی حسی دست و پا و درد مزمن در مفاصل و ستون فقرات مواجه شده است که پس از ماهها در مراجعه اولیه به پزشک متخصص تشخیص اولیه بیماری های دیسک کمر، آرتروز و پوکی استخوان بوده است و پزشک معتمد زندان دستور بستری ۵ روزه و نیاز فوری به انجام فیزیوتراپی را صادر کرده که با عدم مجوز دادستانی وی همچنان از درد بسیار رنج می برد.عدم صدور مجوز از سوی نهادهای قضائی مربوطه پروسه درمانی وی مغفول مانده است.
مریم (نسیم) نقاش رزگران نوکیش مسیحی اولین بار در اسفندماه ١٣٨٩ به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات احضار و مورد بازجویی قرار گرفت. این بازجویی ها که با تهدید و مزاحمت برای اعضای خانواده وی همراه بود، اغلب در مکان های غیر رسمی و حول پرسش از کلیسای خانگی و جامع ادامه یافت.
وی نهایتا چند روز پس از بازداشت سعید عابدینی، شهروند ایرانی-آمریکایی که برای تاسیس پرورشگاه در شمال ایران به کشور بازگشته بود، از سوی پلیس امنیت به صورت تلفنی احضار و بازداشت شد و در همین روز منزل پدری وی مورد تفتیش و کتاب ها و جزوات دینی و لوازم شخصی وی توقیف شد.
این نوکیش مسیحی پس از بازداشت جهت انگشت نگاری به زندان اوین منتقل و بدون هیچ گونه تفهیم اتهامی به ساختمان وزرا منتقل شد. وی به مدت ۵ شبانه روز بدون بدوی ترین امکانات بهداشتی در این مکان بازداشت و مورد بازجویی قرار گرفت. اغلب موضوع سئوالات در مورد کیفیت برگزاری مراسم در این کلیساها بود.
خانم زرگران نهایتا به زندان اوین منتقل و از سوی شعبه ٢ دادسرای شهید مقدس تفهیم اتهام شد. تنها اتهام وارده به وی تبلیغ علیه نظام بود.
مریم نقاش زرگران پس از ١٩ روز بازداشت موقت در بند نسوان اوین با قید وثیقه ٧٠ میلیونی آزاد شد. وی توسط قاضی مقیسه، ریاست شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی به ۴ سال حبس تعزیری محکوم شد. این در حالی‌است که چنین اتهامی هرگز به وی تفهیم نشده بود.


maryam-naghash-zargaran-nasim

۱۳۹۵ مرداد ۲, شنبه

حکم حبس کوروش زعیم در زندان به وی ابلاغ شد

خبرگزاری هرانا – حکم چهار سال حبس کوروش زعیم فعال سیاسی و عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران روز جاری در زندان اوین به وی ابلاغ شد. وی پیش‌تر جهت اجرای این حکم بازداشت و به بند ۸ زندان اوین منتقل شده بود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حکم چهار سال حبس کوروش زعیم فعال سیاسی و عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران روز جاری در بند هشت زندان اوین به وی ابلاغ شد.
یک منبع نزدیک به این زندانی سیاسی با اعلام این خبر به گزارشگر هرانا گفت: “این حکم تنها به وی در زندان ابلاغ شده و تا الان به وکیل آقای زعیم ابلاغ نشده است.”
کوروش زعیم مردادماه سال گذشته از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی با اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
آقای زعیم نویسنده، مترجم و از اعضای شوراى مرکزى و هیئت اجرایى جبهه ملى است که پیش از این نیز سابقه بازداشت و احضارهای مکرر به مراجع قضایى را داشته است.
پیش از این شعبهٔ ۱۴ دادگاه انقلاب اسلامی تهران، به ریاست قاضی ماشاءالله احمدزاده، کورش زعیم را به دلیل «اقدام علیه امنیت ملی، فعالیت تبلیغی علیه نظام و تجمیع پرونده‌های دستگیری و زندان در سال‌های ۱۳۶۱، ۱۳۸۵، ۱۳۸۸ و ۱۳۸۹» در فروردین ماه ۱۳۹۱، به سه سال حبس تعلیقی و پنج سال محرومیت از فعالیت‌های سیاسی و رسانه‌ای محکوم کرد که «نظر به کهولت سن متهم» این حبس به مدت پنج سال تعلیق شده‌ بود.
این فعال سیاسی روز ۲۶ تیرماه سال جاری جهت اجرای حکم حبس خود، با اجرایی شدن سه سال حبس تعلیقی پیشین جمعا برای گذراندن ۴ سال حبس قطعی، بازداشت و روز بعد به سالن ۱۰ بند هشت زندان اوین منتقل شد.
از این نویسنده و پژوهشگر آثار متعددی در زمینه‌های علمی مثل “خود آموز ساختمان”، “کتابدستی ریاضییات”، “راهبرد زنده مانی”، “زیست انرژی”و تاریخی از جمله “بزرگان کاشان”، “امپراتوری شوروی به کجا می رود؟” و “تاریخچه جبهه ملی از پیدایش تا کودتای ۲۸ مرداد” انتشار یافته‌است. چندین اثر ادبی نیز از جمله “آزادی و مسئولیت روشنفکران “نوشته کارل پوپر توسط او ترجمه شده‌است. کورش زعیم با تاسیس کانون اندیشه و سخن و با پژوهش در زمینه‌های اقتصادی، کشاورزی و صنعتی به عنوان یک پژوهشگر نیز فعالیت کرده‌است
Kourosh Zaim


۱۳۹۵ مرداد ۱, جمعه

هشدار مدیر حوزه‌های علمیه به فعالیت کلیساهای خانگی در کشور

پس از نطق شدید‌الحن سیدعلی خامنه‌ای در ۲۷ مهر ۱۳۸۹ جفا بر نوکیشان مسیحی و یورش به کلیساهای خانگی به اوج خود رسید.
به گزارش «محبت‌نیوز» در ماه‌های گذشته بار دیگر بحث کلیساهای خانگی و لزوم برخورد با آن برای مقابله با گرایش جامعه ایرانی به مسیحیت تبشیری یا بشارتی بالاگرفت.
پس از آنکه «روبین کاراپطیان»، رئیس شورای خلیفه گری ارامنه تهران و شمال به شدت به «مسیحیت تبشیری» حمله کرد و گسترش سریع کلیساهای خانگی را یک معضل سیاسی و ابزار عوامل خارجی دانست، این بار نوبت امام جمعه قم و مدیر حوزه‌های علمیه بود که علیه کلیساهای خانگی شمشیر از رو بندد.
شیخ علیرضا اعرافی در نشستی که مدیران مدارس علمیه قم و اصفهان در آن حضور داشتند از «مسیحیت» به عنوان رقیب اسلام و حوزه‌های علمیه نام برد و تاکید کرد که مسیحیان بیش از هزار مرکز دانشگاهی در دنیا دارند و روزانه هزاران مقاله و نشریه عرضه می‌کنند و صدها شبکه رادیویی و ماهواره‌ای دارند.
مدیر حوزه های علمیه  فقط به رسانه‌ها و دانشگاه‌های مسیحی اکتفاء نکرد و هشدار داد در ایران کلیساهای خانگی در تهران و کرج کم نیست و در کشورهای گوناگون از جمله اندونزی، افغانستان هم فعالیت دارند.
گرچه طبق اصل ۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران «تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ‌کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد» اما از سال ۸۹ با روی کار آمدن دولت دوم محمود احمدی‌نژاد فشار بر نوکیشان مسیحی افزایش یافت.
اما افزایش فشار بر اقلیت‌های دینی به خصوص مسیحیان و بهائیان پس از نطق شدید‌الحن سیدعلی خامنه‌ای در ۲۷ مهر ۱۳۸۹ به اوج خود رسید. آن زمان که ایران همچنان درگیر بحران‌های انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ بود خامنه‌ای در قم ضمن اعلام آن که «فتنه سال ۸۸ کشور را در برابر میکروبهای سیاسی و اجتماعی واکسینه کرد»، گفت «دشمنان اسلام» قصد دارند که دین را در جامعه ایران تضعیف کنند و برای این کار، از جمله به «اشاعه بی بند و باری و اباحی گری، ترویج عرفان های کاذب، ترویج بهائیت و گسترش کلیساهای خانگی» می پردازند.
چند ماه بعد از او محمد تقی مصباح یزدی، از «ترویج مسیحیت» در برخی استان‌ها انتقاد کرد و گفت: «در راستای مبارزه با مسیحیتی که در بعضی استانها رواج پیدا می‌کند کارهایی انجام گرفته و هزینه‌هایی هم صرف شده است اما بازدهی ندارد به این دلیل که برنامه و نظارتی نیست.»
آیت الله وحید خراسانی، از مراجع بلندپایه شیعه نیز با هشدار دادن در مورد افزایش گرایش جوانان به مسیحیت آن را ناشی از سوء مدیریت حکومت دانسته بود.
این مرجع تقلید گفت: «مردم دارند مسیحی می شوند اینها دنبال ریاست خودشان‌ هستند…یکی نیست به این دستگاه بگوید این همه تبلیغات مسیحیت ضال و مضل حتی در قم به چه معناست؟….اینها را دارند به خورد این امت می دهند و درقبال اسلام، این دستگاه با این بساط اگر یک جایی یک کلمه بویی برای تزلزل مقام من باشد همه آنجا حاضر می شوند، اما دین و ایمان از مغز این جوان ها برده می شود همه در خفقان و خوابیده اند».
او افزود: «دنبال مقام و مالند دم از اسلام می زنند، بساط تبلیغ مسیحیت باید از این مملکت برچیده شود والا آبرو برای … نخواهم گذاشت.»
حالا بعد پنج سال با وجود وعده‌هایی که حسن روحانی برای توجه به حقوق اقلیت‌های دینی و قومی داد بار دیگر وضعیت به روال گذشته بازگشته موج تازه‌ای از تبلیغ علیه کلیساهای خانگی و مسیحیت به راه افتاده است







۱۳۹۵ تیر ۳۱, پنجشنبه

اولین دادگاه جرائم سیاسی با حضور هیأت منصفه برگزار می شود

خبرگزاری هرانا ـ وکیل مدافع عیسی سحرخیز ضمن تشریح آخرین وضعیت پرونده این روزنامه نگار، گفت که رسیدگی به پرونده آقای سحرخیز به اتهام توهین به رئیس قوه قضائیه اولین دادگاه جرائم سیاسی در تاریخ جمهوری اسلامی ایران، است که با حضور هیأت منصفه برگزار می شود.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از جماران، محمود علیزاده طباطبایی اظهار کرد: “در پرونده آقای سحرخیز ابتدا بازپرس پرونده اتهام فعالیت تبلیغی علیه امنیت نظام را برای ایشان تفهیم کرده بود  و طبق آن  قرار صادر کرد، اما دادیار این اتهام را نپذیرفت و اتهامات فعالیت تبلیغی، اجتماع و تبانی و توهین به رهبری را برای آقای سحر خیز تفهیم کرد. این پرونده به دادگاه انقلاب رفته است و بنده و آقای صالح نیکبخت قرار است از ایشان در این دادگاه دفاع کنیم”.
این وکیل دادگستری ادامه داد: “اتهام دیگر ایشان توهین به رییس قوه قضائیه است که به شعبه ۱۰۵۷ ارجاع داده شده است و بخش نشر اکاذیب علیه رهبری به شعبه ۱۰۵۸ رفته است”.
وی با بیان این که در شعبه ۱۰۵۸ ما استدلال کردیم که نشر اکاذیب با تعریفی که این قانون دارد به طور کلی جرم سیاسی تلقی می شود، گفت: “اتهام توهین به رهبری جزو جرایم ضد امنیت است و به دادگاه انقلاب ارجاع داده می شود؛ اما «نشر اکاذیب» جرم سیاسی محسوب می شود”.
طباطبایی ادامه داد: “متاسفانه این موضوع را قاضی نپذیرفت و چون در جلسه دادگاه آقای سحرخیز را از زندان نیاورده بودند این جلسه یک بار دیگر تجدید شد و قرار است در یکشنبه هفته آینده برگزار شود”.
وکیل مدافع سحرخیز همچنین در مورد اتهام توهین به رئیس قوه قضائیه گفت: “ما همین استدلال را برای این پرونده در شعبه ۱۰۵۷ ارائه دادیم. وقتی به قاضی پرونده گفتیم که این اتهام جرم سیاسی محسوب می شود، قاضی در ابتدا اطلاعی در این مورد نداشت اما وقتی به قانون مراجعه کرد این موضوع را پذیرفت و در این خصوص به دادگاه کیفری استان صلاحیت داد که با حضور هیأت منصفه برگزار شود. بنابراین فکر می کنم رسیدگی به پرونده آقای سحرخیز به اتهام توهین به رئیس قوه قضائیه اولین دادگاه جرائم سیاسی در تاریخ جمهوری اسلامی ایران باشد که با حضور هیأت منصفه برگزار می شود”.
isa saharkhiz


۱۳۹۵ تیر ۳۰, چهارشنبه

احضار و تهدید زندانیان عادی زندان ارومیه درمورد ارتباط با زندانیان سیاسی

خبرگزاری هرانا – دست کم سه تن از زندانیان عادی زندان ارومیه با احضار و انتقال اجباری به دفتر حفاظت اطلاعات واقع در این زندان در رابطه با دوستی و ارتباط خود با زندانیان سیاسی این زندان مورد تهدید و اعمال محدودیت قرار گرفتند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، متین خضری، حسین احمدپور و هوشنگ پیرزادگان سه تن از زندانیان عادی زندان ارومیه امروز با انتقال اجباری به دفتر حفاظت اطلاعات واقع در این زندان مورد تهدید و اعمال محدودیت درباره تماس با زندانیان سیاسی قرار گرفتند.
گزارش شده است در زمان حضور این زندانیان در دفتر حفاظت اطلاعات زندان، آنان مورد توهین قرار گرفته و تهدید شدند در صورت ادامه ارتباط به احکام سنگینی محکوم خواهند شد.
شایان ذکر است این سه زندانی پیش از این نیز در ارتباط با تماس و مراوده با زندانیان سیاسی مورد بازجویی و تهدید قرار گرفته بودند، آنان اعتراض کرده بودند که حق ندارید «به طور غیرقانونی» ما را به دفتر اطلاعات منتقل کنید.

orumiyeh_prison2

۱۳۹۵ تیر ۲۹, سه‌شنبه

انگلیس، درخواست آزادی «نازنین زاغری» را با ظریف مطرح کرده است

خبرگزاری هرانا ـ سخنگوی وزارت خارجه انگلیس گفته این کشور درخواست آزادی «نازنین زاغری» که به اتهام همکاری با برانداز بازداشت شده بود را با وزیر خارجه ایران مطرح کرده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از فارس، یک مقام وزارت خارجه انگلیس گفته که موضوع آزادی «نازنین زاغری»، تبعه ایرانی – انگلیسی بازداشت‌شده در ایران را با محمد جواد ظریف،وزیر خارجه این کشور مطرح کرده است.
یک سخنگوی وزارت خارجه انگلیس سه‌شنبه گفت که این وزراتخانه موضوع زاغری را با محمد جواد ظریف و سایر مقامات ارشد ایران در میان گذشته است. وی مدعی شده که به نماینده‌های وزارت خارجه انگلیس اجازه دسترسی برای دیدن وی داده نشده است.
«نازنین زاغری» تبعه ایرانی- انگلیسی به اتهام ارتباط با شبکه‌های برانداز در فروردین سال جاری توسط نیروهای اطلاعات سپاه کرمان در فرودگاه امام خمینی بازداشت شده بود


nazanin ragheri

۱۳۹۵ تیر ۲۸, دوشنبه

مریم نقاش زرگران؛ مخالفت نهادهای امنیتی با آزادی مشروط در چهاردهمین روز اعتصاب غذا

خبرگزاری هرانا – وضعیت جسمانی مریم (نسیم) نقاش زرگران نوکیش مسیحی بیمار در چهاردهمین روز اعتصاب غذا در زندان اوین نامناسب گزارش می‌شود. این درحالی است که پزشکی قانونی بیماری قلبی وی و حتی مشکوک بودن به بیماری ام اس را تایید و به دادستانی فرستاده است. اما دادستانی می‌گوید نهادهای امنیتی مانع آزادی مشروط وی هستند. گزارش پیش رو به آخرین وضعیت این زندانی بیمار در اعتصاب غذای اعتراضی‌ می‌پردازد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، وضعیت جسمانی مریم (نسیم) نقاش زرگران نوکیش مسیحی بیمار در چهاردهمین روز اعتصاب غذای اعتراضی در بند زنان زندان اوین مناسب نیست.
یک منبع نزدیک به خانواده نقاش‌زرگران با اعلام این خبر به گزارشگر هرانا گفت: “دیروز خانواده مریم ملاقات حضوری خارج از نوبت داشتند و بر این اساس مطلع شدند به دلیل اینکه به مریم در اعتصاب غذای قبلی در بهداری زندان توهین شده از رفتن به بهداری نیز خودداری می کند و حاضر نیست به هیچ وجه کار درمانی‌اش داخل زندان انجام شود.”
این منبع مطلع در ادامه در مورد آخرین وضعیت پرونده خانم نقاش‌زرگران تصریح کرد: “روزچهارشنبه از پزشکی قانونی بنا در رابطه با درخواست آزادی مشروطی که داده بود معاینه اش کردند و گزارش را به دادستانی فرستادند.”
وی درپایان تاکید کرد: “امروز خانواده مریم در مراجعه به دادستانی متوجه شدند که پزشکی قانونی بیماری قلبی او را تایید کرده و حتی در گزارش آن‌ها آمده مشکوک به بیماری ام اس نیز هست. دادستانی به آن‌ها گفته دست ما نیست نهاد امنیتی اطلاعات مخالف آزادی مشروط اوست و ممانعت به‌عمل می‌آورد.”
مریم نقاش زرگران از روز سه شنبه پانزدهم تیرماه مجددا اعتصاب غذا کرده است. خواسته وی «آزادی بی قید و شرط» عنوان شده است. چهار روز اول اعتصاب غذای وی در حمایت از نرگس محمدی که او نیز در اعتراض به عدم اجازه تماس با فرزندانش در اعتصاب غذا به سر می‌برد، بوده است.
خانم زرگران در تاریخ بیستم تیرماه با انتشار نامه ای در ششمین روز از اعتصاب غذایش با عنوان «وقتش رسیده که سکوت سه ساله ام را بشکنم» از روند بازداشت‌ها و بازجویی‌های غیرقانونی‌اش سخن گفت و بر ادامه بی عدالتی در مورد پرونده‌اش و تداوم اعتصاب غذایش تاکید کرد.
خانم زرگران پیش‌تر پس از یازده روز اعتصاب غذا در تاریخ ۱۷ خردادماه به مرخصی اعزام شده بود. وی با این‌که تمامی خواسته‌هایش تحقق نیافته بود با درخواست خانواده و دوستان اعتصاب غذایش را شکست. پس از مدت کوتاهی علی‌رغم عدم تکمیل دوره درمان با توجه به مخالفت دادستانی جهت تمدید مرخصی و تهدید به ضبط وثیقه، مورخ ۷ خردادماه خود را به زندان اوین معرفی کرد.
نسیم زرگران به دلیل ابتلا به بیماری ASD حدودا ٩ سال قبل تحت جراحی قلب قرار گرفت و نیاز مبرم به مراقبت های ویژه و مستمر پزشکی دارد. علاوه بر این او در یک سال اخیر با بی حسی دست و پا و درد مزمن در مفاصل و ستون فقرات مواجه شده است که پس از ماهها در مراجعه اولیه به پزشک متخصص تشخیص اولیه بیماری های دیسک کمر، آرتروز و پوکی استخوان بوده است و پزشک معتمد زندان دستور بستری ۵ روزه و نیاز فوری به انجام فیزیوتراپی را صادر کرده که با عدم مجوز دادستانی وی همچنان از درد بسیار رنج می برد.عدم صدور مجوز از سوی نهادهای قضائی مربوطه پروسه درمانی وی مغفول مانده است.
مریم (نسیم) نقاش رزگران نوکیش مسیحی اولین بار در اسفندماه ١٣٨٩ به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات احضار و مورد بازجویی قرار گرفت. این بازجویی ها که با تهدید و مزاحمت برای اعضای خانواده وی همراه بود، اغلب در مکان های غیر رسمی و حول پرسش از کلیسای خانگی و جامع ادامه یافت.
وی نهایتا چند روز پس از بازداشت سعید عابدینی، شهروند ایرانی-آمریکایی که برای تاسیس پرورشگاه در شمال ایران به کشور بازگشته بود، از سوی پلیس امنیت به صورت تلفنی احضار و بازداشت شد و در همین روز منزل پدری وی مورد تفتیش و کتاب ها و جزوات دینی و لوازم شخصی وی توقیف شد.
این نوکیش مسیحی پس از بازداشت جهت انگشت نگاری به زندان اوین منتقل و بدون هیچ گونه تفهیم اتهامی به ساختمان وزرا منتقل شد. وی به مدت ۵ شبانه روز بدون بدوی ترین امکانات بهداشتی در این مکان بازداشت و مورد بازجویی قرار گرفت. اغلب موضوع سئوالات در مورد کیفیت برگزاری مراسم در این کلیساها بود.
خانم زرگران نهایتا به زندان اوین منتقل و از سوی شعبه ٢ دادسرای شهید مقدس تفهیم اتهام شد. تنها اتهام وارده به وی تبلیغ علیه نظام بود.
مریم نقاش زرگران پس از ١٩ روز بازداشت موقت در بند نسوان اوین با قید وثیقه ٧٠ میلیونی آزاد شد. وی توسط قاضی مقیسه، ریاست شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی به ۴ سال حبس تعزیری محکوم شد. این در حالی‌است که چنین اتهامی هرگز به وی تفهیم نشده بود

Maryam-naghash-zargaran-2

عفو‌بین‌الملل: جان زندانیان سیاسی بیمار در ایران در خطر است

خبرگزاری هرانا – به گزارش عفو‌بین‌الملل حکومت ایران با قرار ندادن امکانات درمانی در اختیار زندانیان عقیدتی و سیاسی، با جان آن‌ها بازی می‌کند. گروهی از این زندانیان با خطر مرگ روبرو هستند و سلامتی‌شان به “گروگان” گرفته شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از دویچه وله، سازمان عفو‌بین‌الملل درگزارشی که در اولین ساعات صبح روز دوشنبه (۱۸ ژوئیه/ ۲۸ تیر) منتشر کرده نسبت به وضع نگران کننده بیمارانی که به دلایل سیاسی و عقیدتی در ایران زندانی هستند، هشدار داده است. در این گزارش آمده است که حکومت ایران با دریغ کردن داروها و امکانات درمانی که این زندانیان لازم دارند، آن‌ها را در معرض خطر جدی مرگ، ناتوانی دائمی و یا سایر آسیب‌های جبران ناپذیر قرار داده است.
عفو بین‌الملل در گزارش تازه خود نوشته است شواهد نشان می‌دهند که دستگاه قضایی ایران، بویژه دفاتر دادستانی و ادارات زندان‌ها، عمدا از دادن امکانات درمانی به زندانیان خودداری می‌کنند تا از این حربه برای ارعاب یا مجازات و یا تغییر مشی آن‌ها استفاده کنند. در مواردی نیز این حربه برای گرفتن اعترافات اجباری و اظهار ندامت بکار گرفته می‌شود.
فیلیپ لوتر، مدیر بخش خاورمیانه و شمال ‌آفریقا در عفو بین‌الملل به وضع “تلخ” زندان‌های ایران اشاره می‌کند و می‌گوید بیماری زندانیان سیاسی “بیرحمانه” انکار وسلامتی‌شان به “گروگان” گرفته شده است. او تاکید می‌کند: «دسترسی به امکان مداوا، حق مندرج در قوانین بین‌المللی و قوانین ایران است و قرار ندادن آن در اختیار زندانی نوعی شکنجه محسوب می‌شود.»
در این گزارش به ۱۸ مورد اشاره شده که در آن‌ها وضع زندانی بسیار خطرناک است اما دفتر دادستانی در اغلب موارد حاضر به دادن اجازه انتقال آن‌ها به بیمارستان و یا فرستادن آن‌ها به مرخصی درمانی نیست و حتی توصیه پزشکان را نیز نادیده می‌گیرد و انکار می‌کند.
در چندین مورد نیز یا داروهای آنان قطع شده‌ و یا از داروهای بی‌ارزش برای “درمان” استفاده شده است. هم‌چنین در این گزارش به غل و زنجیر کردن بیماران به تخت اشاره شده که مایه رنج و درد بیشترشان و کبودی دست و پای‌آن‌ها شده است.
زندانیانی که عفو بین‌الملل با آن‌ها مصاحبه کرده به مواردی اشاره کرده‌اند که پزشک در سوء رفتار با زندانی همدست بوده است. پزشکانی که بیماری خطرناک این زندانیان را کم اهمیت جلوه داده‌اند و به جای درمان، تنها آرام‌بخش یا مسکن به آن‌ها داده‌اند.
کارکنان مرد بیمارستان‌ها و زنان زندانی
در گزارش عفو بین‌الملل به وضع وخیم زنان زندانی سیاسی اشاره شده است. گزارش می‌گوید که حداقل درمانگاه زندان اوین به طور کامل توسط کارکنان مرد اداره می‌شود و زندانیان زن با مشکلات بسیار بیشتری روبرو هستند. آن‌ها در موارد متعدد به همین دلیلی از آزمایش‌ها و رسیدگی‌های لازم محروم شده‌اند. هم‌چنین به تهمت و آزار جنسی علیه این زنان به دلیل “عدم رعایت حجاب” اشاره شده است.
عفو بین‌الملل از حکومت ایران خواسته است که هرچه سریع‌تر به محرومیت‌های زندانیان سیاسی از دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و درمانی پایان دهد.
در این گزارش نام گروهی از زندانیان که در شرایط وخیم سلامتی قرار دارند نیز آمده است. از جمله این افراد زینب جلالیان، یک زندانی زن کرد است که خطر نابینایی او را تهدید می‌کند. خانواده او می‌گویند که علت این مسئله، شکنجه او و زدن سرش به دیوار در زندان است. مقام‌های زندان بارها تقاضای او برای انتقال به بیمارستان را رد کرده‌اند و گفته‌اند که او اول باید “توبه” کند.
امید کوکبی، فیزیکدان مطرح ایرانی که به ۱۰ سال زندان محکوم شده، مبتلا به سرطان پیشرفته کلیه است. نتیجه آزمایش‌های او در ماه آوریل امسال نشان داد که خطر مرگ او را تهدید می‌کند. افراد خانواده او می‌گویند که امید کوکبی مدتی طولانی در انتظار انتقال به بیمارستان بوده است، اما مقام‌های زندان با این انتقال موافقت نکردند و دکتر زندان حتی او را معاینه دقیق نکرده و تنها به دادن قرص‌های مسکن اکتفا کرده است. عکس‌های امید کوکبی که درحال نزار به تخت زنجیر شده، در شبکه‌های اجتماعی انزجار بسیاری را برانگیخت.
افشین سهراب‌زاده، زندانی کرد که به ۲۵ سال زندان محکوم شده است، مبتلا به سرطان معده است و آن قدر در رسیدگی به او اهمال شد که خونریزی شدید معده کرد و تنها آن زمان بود که با قرار وثیقه سنگین با مرخصی درمانی او موافقت شد.
یکی دیگر از این زندانیان عفیف نعیمی، یکی از رهبران انجمن بهائیان است که به ۱۰ سال زندان محکوم شده است. او از بیماری لخته شدن خون رنج می‌برد و نیاز به درمان مداوم ومستمر دارد. عدم دسترسی به دارو و درمان می‌تواند موجب مرگ او شود.
بسیاری از زندانیان سیاسی که از بیماری‌های مهلک رنج می‌برند، برای اعتراض به این رفتار دست به اعتصاب غذا زده‌اند تا شاید مقام‌های مسئول را وادار به واکنش کنند. اما در برخی موارد همین کار منجر به مجازات شدیدتر آن‌ها شده است. از جمله در مورد علیرضا رسولی که به سه سال و نیم حبس محکوم شده بود، اما پس از اعتصاب غذا سه سال دیگر هم به محکومیت او اضافه شد. علیرضا رسولی مبتلا به یک بیماری استخوانی در ناحیه پاست و نیاز به عمل جراحی دارد.

Amnesty

۱۳۹۵ تیر ۲۷, یکشنبه

دست‌کم ۱۱ زندانی در زندان قزلحصار اعدام شدند

خبرگزاری هرانا – حکم اعدام دست‌کم ۱۱ زندانی که از زندان‌های مختلف روز گذشته جهت اجرای حکم به سلول‌های انفرادی زندان قزلحصار کرج منتقل شده بودند، سحرگاه امروز اجرا شد. یکی از این اعدام شدگان زن بوده است. هرانا توانسته است تا لحظه تنظیم این خبر هویت دونفر از آنان را احراز کند.
به گزارش خبرگزاری هرانا ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۱۱ زندانی سحرگاه امروز در زندان قزلحصار به دار آویخته شدند.
این ۱۱ زندانی روز گذشته از زندان‌های مختلف شامل ۴ زندانی از زندان ندامتگاه، ۴ زندانی از زندان تهران بزرگ، ۱ زندانی از زندان قزلحصار، ۱ زندانی از زندان رجایی شهر کرج و ۱ زن از محلی نامشخص به انفرادی های زندان قزلحصار کرج منتقل شده بودند.
«سعید صابری و مسلم بهرامی» هویت دوتن از این زندانیان اعدام شده است که هرانا توانسته تا لحظه تنظیم این خبر احراز کند.
گفته می‌شود این زندانیان با اتهامات مربوط به جرایم مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند. مسئولین و ارگان های قضایی نیز تا کنون دراین باره اطلاع رسانی نکرده اند.

ghezelhesar-edam

۱۳۹۵ تیر ۲۶, شنبه

کودکانی که به اجبار در زندان زنان به سر می‌برند؛ ۴۲۶ کودک در زندان زنان

خبرگزاری هرانا ـ  به او «فرزند زندان» می گویند چرا که دو سال پیش که مادرش به زندان افتاد در همانجا به دنیا آمد. مادرش حاضر نیست او را ترک کند هر چند بر اساس قوانین مربوط به زندان ها، کودکان تا دو سال در آغوش مادرشان می مانند و بعد از آن با توجه به وجود یا عدم وجود سرپرست به مراکز بهزیستی سپرده می شوند تا دوره محکومیت مادرشان به اتمام برسد. این سرگذشت بیش از ۴۰۰ کودکی است که در فضای نامطلوب زندان های کشور به سر می برند، نامطلوب از این جهت که جای یک کودک در زندان نیست. در چند سال اخیر تلاش های فراوانی توسط خیرین و موسسه های حمایتی برای نگهداری کودکان و نوزادان مادرانی که در زندان هستند انجام شده است و در این بین طرح احداث مهدهای کودک در زندان ها بیش از پیش مورد توجه قرا گرفته که در چند زندان نیز اجرایی شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از تسنیم، عده ای از روانشناسان کودک اعتقاد دارند که نبود یک فضای مناسب برای کودکانی که مادران زندانی دارند بسیار در روح و روان آن ها تاثیر گذار است و آینده این افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. آن‌ها می گویند؛ خلاء وجود یک مهد کودک در زندان زنان در شرایط نامناسب این محیط برای کودکان احساس می‌شود. برای اولین بار در سال ۹۱ طرح احداث مهدکودک در زندان توسط اداره کل امور بانوان استانداری تهران به ستاد ملی زن و خانواده پیشنهاد شد.
پس از آن طرح احداث شیرخوارگاه هایی در خارج از محوطه زندان منتشر شد تا مادران در دو سال ابتدایی زندگی بتوانند به فرزندان خود شیر بدهند. دو سال ابتدایی زندگی زمانی است که کودک بیشترین نیاز جسمی و روحی را به مادرش دارد.
بحثی که بعد از گذشت چند سال همچنان حاشیه هایی را به همراه دارد. محمد نفریه، مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور گفته بود: « معتقدم در زندان زنان نباید مهدکودک وجود داشته باشد زیرا به لحاظ تخصصی صلاح نیست به جز کودک زیر ۲سال که نیاز به شیردهی و تماس نزدیک با مادر دارد، کودک دیگری در محیط زندان حضور داشته باشد.» یکی از دلایلی که نفریه به آن اشاره می کند آسیب های متعددی است که نگهداری آن ها در زندان به کودکان تحمیل می کند. نفریه گفت: «بهزیستی در حوزه صدور مجوز، تربیت مربی و کمک به تجهیز این مهدها آمادگی دارد اما در عمل مشکلاتی برای تاسیس این مراکز وجود دارد و در حال حاضر هیچ‌ مجوزی برای احداث مهدکودک در زندان ها صادر نشده است اما خدمات مراقبتی خوبی برای کودکان ساکن در زندان فراهم کرده‌ایم.» پیش از این و در اردیبهشت ماه سال ۹۲ زمانی که نفریه، معاونت اجتماعی بهزیستی را به عهده داشت نیز بر عدم حضور کودکان ۲ تا ۵ سال در زندان اشاره کرده بود.
زنجیره مادر و کودک از بین می رود
کوروش محمدی، جامعه شناس در این رابطه می‌گوید: «کودکی که در زندان از مادرش شیر دریافت می‌کند، نسبت با نوزادی که در بیرون از فضای زندان تغذیه می شود در شرایط متفاوتی قرار دارد. براساس یافته های پزشکی و بهداشتی مادرانی که به نوزادان خود شیر می دهند، خلق و خوی را از همان محیطی که در آن زندگی می کنند، دریافت کرده که این محیط در زندان یک محیط امنیتی و تحدیدی است. این فضا سرشار از اضطراب و استرس است که برای نوزاد و کودک یک معضل محسوب می شود.باتوجه به شرایط سخت و امنیتی زندان ها، امنیت روانی حاکم بر مادران به نوزاد منتقل خواهد شد. من معتقد هستم که در زندان فرد مستقل نبوده و در واقع چون در حال تنبیه است اثرات مخربی را می تواند برای کودک و نوزاد در بر داشته باشد.»
این جامعه شناس با اشاره به اینکه بعد از ۲ سال و گذراندن دوران شیرخوارگی اگر ارتباط مادر و کودک قطع شود، بسیار آسیب‌زا خواهد شد، می گوید: «جدا کردن مادر و کودک یعنی از بین بردن یک زنجیره دوساله، کودک در این دوره با یک مراقب و سرپرست که مادرش باشد الفت گرفته و بعد از جدایی باید در آغوش دیگری آرامش را بیابد. شخصی که نام پرستار یا مراقب کودک روی آن می گذاریم. این یک آسیب جدی روانی به کودک وارد خواهد کرد. همین افراد وقتی بزرگ می شوند، در جامعه چون زمینه های روحی و روانی بدی در آن ها نهادینه شده، دست به پرخاشگری و رفتارهای ناهنجار می‌زنند یا برای تخلیه خود منزوی شده و نگاهشان به اجتماع سیاه خواهد بود.»
نگاه این جامعه شناس نسبت به ایجاد یک مهدکودک در کنار زندان‌ها منفی است. او می گوید: « اگر بتوان مادران را در فضایی در کنار فرزندان قرار داد تا دوره زندانی آن ها تمام شود، کار بسیار مناسبی است. باید در نظر داشت مادری که بتواند روزانه فقط چند ساعت کودکش را ببیند و دوباره به سلولش بازگردد؛ این خود زمینه های آسیب روانی را برای مادر و کودک فراهم می آورد. یعنی مادر چند ساعت در کنار کودکش باشد و سپس به یک مراقب که بیشک باید همزمان از چند کودک دیگر نگهداری کند سپرده شود. این باعث می شود کودک آن “دلبستگی” را نسبت به مادرش از دست دهد و به مراتب آسیب های جدی تری را نسبت به زمانی که در یک مرکز بهزیستی نگهداری می شد، دچار شود. به طور کلی ایجاد یک مهدکودک در زندان هرچند در دورانی که مادر زندانی باشد ثمر بخش است اما آسیب های جبران ناپذیری در آینده کودک انتظارش را می کشد.»
این جامعه شناس معتقد است که اگر قرار باشد کودک بعد از دو سال از مادرش گرفته شود، غیر از موارد حساس که نیاز به وجود شیر مادر است، بهتر خواهد بود که از همان ابتدا نوزاد به مراکز بهزیستی سپرده شود تا دچار چندگانگی در دلبستگی نشود.
کودک دچار «دلبستگی» چندگانه می شود
سعیدی، روانشناس کودکان در ارتباط با زندگی کودکان در کنار مادران می گوید: «یک مسئله ای در روانشناسی کودک وجود دارد به نام “دلبستگی”. اگر یک مراقب دلسوز در کنار هر کودک باشد و بتواند نیازهای او را به نحو احسن بر طرف کند؛ کودک به این فرد دل می بندد. این فرد می تواند مادر، پدر و یا پرستار باشد. در ارتباط با کودکانی که مادرانشان زندانی هستند باید توجه داشت که تعویض مراقب شکل نگیرد. یعنی ۳ سال اولیه زندگی که فرآیند دلبستگی آغاز می شود کودک دست به دست نشود که بازه ای در آغو مادرش باشد و دوره ای یک مراقب از او پرستاری کند. این باعث می شود اختلالات روحی در کودک به وجود آید به عبارتی دلبستگی چندگانه برای کودک به وجود می آید.»
براساس قانون کودکانی که فاقد سرپرست موثر و قانونی باشد مانند پدر، مادر یا جد پدری که صلاحیت لازم و قانونی برای اخذ سرپرستی کودک را نداشته باشد، به سازمان بهزیستی واگذار می‌شوند. این کودکان در صورت وجود سرپرست با صلاحیت، پس از اینکه دو سالشان تمام شد، به مراکز شبانه‌روزی سازمان بهزیستی واگذار می‌شوند و در این مراکز به آنها خدمت ارائه می‌شود.
سعیدی در این باره می گوید: «جدا سازی کودک از مادر بعد از دو سال در ابتدا به شخص مادر ضربه می زند تا به کودک. بسیاری از مادران پس از جدایی از فرزندشان دچار افسردگی می شوند. به عقیده من جدا کردن مادر از فرزند کار صحیحی نیست مگر اینکه مادر شرایط روحی نگهداری از فرزند را در زندان نداشته باشد که این موضوع نیز به خودی خود باید مورد آزمایش قرار گیرد. یعنی مادران برای نگهداری فرزند تست دهند.»
به عقیده سعیدی احداث یک مهد کودک در کنار زندان با در نظر گرفتن شرایط و اظهار نظر متخصصان روانشناسی، علاوه بر اینکه در روحیه مادران می تواند تاثیر گذار باشد شرایط روانی بهتری را برای کودک و آینده او رقم خواهد زد.
۴۲۶ کودک در زندان زنان
براساس آخرین آمار که در خرداد ماه ۹۴ منتشر شد، ۴۲۶ کودک در کنار مادرانشان در زنان های کشور زندگی می کنند. به عبارتی زندگی ۴۳۶ نفر از افراد در آینده نه چندان دور تحت شعاع اتفاقات روانی و اجتماعی زندان قرار خواهد گرفت. بهزیستی همچنان بر جدایی کودکان بعد از دوسال از مادرانشان تاکید دارند و بسیاری از مادران دلشان نمی خواهد کودک خود را از دست دهند. هر چند مادران بعد از آزادی می توانند بار دیگر سرپرستی کودک را به عهده بگیرند اما به گفته کارشناسان جدایی آن ها بعد از دوسال و بازگشت دوباره آن ها به آغوش مادر گذراندن دوره محکومیت می تواند ضربه دوباره ای بر روح آن ها زده و این عواقب روحی و روانی به شکل یک فرآیند برای آن ها ادامه داشته باشد.

azar kodakan


۱۳۹۵ تیر ۲۵, جمعه

عفو بین الملل خواستار اقدام فوری در مورد سعید حسین زاده شد

خبرگزاری هرانا – روز جاری سازمان عفو بین‌الملل با صدور بیانیه‌ای خواستار اقدام فوری در مورد وضعیت سعید حسین زاده فعال مدنی زندانی در زندان اوین شد. این سازمان با تاکید بر آزادی بی قید و شرط وی خواستار تضمین برخوداری او از خدمات مناسب پزشکی تا زمان آزادی شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز جاری سازمان عفو بین الملل در بیانیه ای با عنوان «زندانی عقیدتی بیمار به زندان بازگردانده شد» خواستار اقدام فوری در مورد وضعیت سعید حسین‌زاده موحد در زندان اوین شد.
در این بیانیه آمده است: “سعید حسین زاده فعال مدنی بیست و چند ساله، روز ۱۱ جولای علی‌رغم بیماری های متعدد حاد و نیاز شدید به مراقبت های پزشکی تخصصی به زندان اوین بازگردانده شد و از آن روز تا این لحظه در اعتصاب غذا به سر می برد.”
عفو بین الملل تاکید کرد: “سعید حسین زاده به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و توهین به مقام رهبری در مجموع به ۷ سال زندان محکوم شده است و حکمی که علیه او توسط دادگاه انقلاب منتشر شده به صراحت و بی شرمانه از فعالیت های مدنی او از جمله حمایت از خانواده های کشته شدگان سال ۸۸ دیدار با مادر ستار بهشتی و خواست آزادی نرگس محمدی به عنوان اقدام علیه امنیت ملی یاد می کند. دادگاه انقلاب ستار بهشتی را متوفی فتنه، نرگس محمدی را زندانی فتنه و خود سعید حسین زاده را حامی فتنه ۸۸ می نامد.”
این سازمان با آوردن بخشی از حکم دادگاه انقلاب آقای حسین‌زاده تصریح کرد: “این حکم یک بار دیگر گواهی می دهد که تا چد حد آزادی عقیده آزادی بیان و آزادی گردهمایی در ایران تهی از معنا شده است و تا چه حد داستان سرکوب ۸۸ ادامه دارد و همچنان قربانی می گیرد.”
“در خصوص اتهام آقای محمد سعید حسین زاده موحد فرزند محمد دائر بر اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور، فعالیت تبلیغی علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی، توهین به مقام معظم رهبری … اینکه نامبرده با تعداد ۹ نفر تحت پوشش حمایت از کودکان کار و خیابانی اقدام به تشکیل گروه و برپایی محافل و برگزاری جلسات به منظور اعتراض به احکام قضائی صادره و حمایت از خانواده کشته شدگان فتنه سال ۸۸ و زندانیان فتنه و دیدار با خانواده کشته شدگان نموده و با هماهنگی و سازماندهی اقدام به فعالیت علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی نموده، از جمله فعالیتهای نامبرده با افراد گروه حضور در جلسات تشکیلاتی در پارک لاله و حضور در اجتماع غیر قانونی در مقابل سازمان ملل و حضور با افراد گروه در خانه مادر ستار بهشتی متوفی از افراد فتنه و در ارتباط با نوری زاد از محکومین فتنه و حضور در اجتماع جلوی زندان اوین و جلوی وزارت اطلاعات برای آزادی زندانیان فتنه از جمله محکوم نرگس محمدی از فعالیتهای نامبرده در راستای اقدام علیه امنیت کشور، انتشار کاریکاتور، تصاویر موهن و مطالب علیه دین مبین اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی و مقام معظم رهبری در حمایت فتنه ۸۸، در فضای مجازی و اقرار نامبرده به اینکه مطالب بر علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی و بر علیه مقام معظم رهبری و تصاویر موهن را از اینترنت به هارد خود وارد نموده و سپس اقدام به انتشار آن نموده و این به لحاظ دین زدگی وی بوده است و انتشار تصاویر موهن و مطالب اهانت آمیز را موافقت خود با خواست ها و شعار های فتنه گران و در اعتراض به سرکوب معترضان خلاف وجود آزادی دانسته و فعالیتهای خود را همدردی با معترضان و خواست های سران فتنه می داند.”
این سازمان در پایان بیانیه از حکومت جمهوری اسلامی خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط سعید حسین زاده شد و تاکید کرد مقامات ایران اطمینان دهند تا آزادی وی از امکانات درمانی مبتنی بر اخلاق پزشکی، از جمله اصول محرمانه بودن، استقلال، و رضایت آگاهانه برخوردار است. هم‌چنین این زندانی عقیدتی را که تنها به خاطر انجام مسالمت‌آمیز حق آزادی بیان و تجمع و تشکل محکوم شده، به دلیل اعتصاب غذایش مجازات نکنند.

Hosseinzadeh-afv

۱۳۹۵ تیر ۲۴, پنجشنبه

ناهید گرجی؛ وضعیت نامناسب سلامتی و محروم از خدمات درمانی

خبرگزاری هرانا – ناهید گرجی زندانی عقیدتی زندان وکیل آباد مشهد علی‌رغم بیماری‌های مختلف جسمی و روحی از خدمات درمانی مناسب محروم مانده است. مسئولین زندان بی توجه به عدم وجود خدمات درمانی مناسب در این محل از تحویل گرفتن داروهای مورد نیاز این زندانی که توسط خانواده اش تهیه شده کماکان خودداری می کنند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، به وضعیت نامناسب جسمی-روحی ناهید گرجی در زندان وکیل‌آباد مشهد رسیدگی نمی‌شود.
یک منبع نزدیک به خانواده گرجی با اعلام این خبر به گزارشگر هرانا گفت: “ناهید جدیدا پادرد شدید گرفته است. پوکی استخوان دارد و در زندان به او دارو نمی دهند. حتی اجازه ورود دارو با هزینه شخصی را هم به او نمی دهند.”
این منبع مطلع در ادامه تاکید کرد: “ناهید از درد زیاد پاهایش رنج می‌برد و تنها پاسخ مسئولین زندان این است که تحمل کن. با درخواست مرخصی اش هم موافقت نشده و از سوی دیگر وضعیت روحی او نیز اصلا تعریفی ندارد.”
ناهید گرجی ۱۹ مهرماه سال ۹۳ با مراجعه مامورین امنیتی به خانه اش بازداشت و پس از بازرسی منزل به دادگاه انقلاب کوه سنگی مشهد و سپس به مکانی نامعلوم منتقل شد، پس از دو هفته برای ایشان قرار وثیقه ۴۰۰ میلیونی صادر شد، مبلغی که به گفته خانواده اش سنگین بود و از پس آن برنمی آمدند.
به گفته اطرافیان خانم گرجی، علت بازداشت او فعالیت در شبکه های اجتماعی بوده و غیر آن فعالیت سیاسی یا اجتماعی دیگری نداشته است.
یکی از نزدیگان وی به گزارشگر هرانا گفته بود: «ماموران امنیتی نیمه شب و خیلی خشن وارد منزل شدند و خانم ناهید گرجی را دستگیر کرده و بعد از بردن ایشان مجددا برای بازرسی وارد منزل شده و وسایلی از قبیل کامپیو‌تر شخصی و تلفن و حتی دوربین عکاسی را با خود برده‌اند.»
ناهید گرجی، در آستانه سالگرد بازداشت خود در مهرماه ۱۳۹۴، به دلیل شدت گرفتن بیماری افسردگی و وضعیت روحی نامناسب با سپردن وثیقه از زندان آزاد شد.
در دوران بازداشت گزارش‌های مختلفی در ارتباط با وضعیت حاد روحی و افسردگی شدید ناهید گرجی منتشر شده بود.
هفدهم آذر ماه سال ۹۳، هشت تن از نمایندگان پارلمان اروپا با انتشار یک نامه مشترک به فدریکا موگرینی، نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی و امور امنیتی، نسبت به بازداشت ناهید گرجی ابراز نگرانی کردند و از وی خواستند تا نگرانی‌های آنان در مورد این فعال مدنی را با دولت ایران در میان بگذارد و آزادی خانم گرجی را از آنان خواستار شود.
این شهروند مشهدی از سوی دادگاه تجدیدنظر به ۳ سال حبس محکوم شد. وی نهایتا فروردین ماه سال جاری برای تحمل حکم حبس، خود را به زندان وکیل آباد این شهر معرفی کرد


nahid-gorji1