دادستانی تهران همچنان از بستری شدن نرگس محمدی جلوگیری می‌کند

خبرگزاری هرانا ـ مقام‌های قضایی همچنان از بستری شدن نرگس محمدی در بیمارستان، با وجود تأکیدهای مکرر پزشک‌های متخصص “مغز و اعصاب” و “قلب و ریه” جلوگیری می‌کنند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کانون مدافعان حقوق بشر، پیش از این در دهم مرداد ماه ۱۳۹۴ و در پی نامساعد شدن وضعیت جسمانی خانم محمدی و انتقال او از زندان اوین به بیمارستان آیت الله طالقانی، پزشک‌های این بیمارستان، اعلام کرده بودند که خانم محمدی باید تحت مراقبت‌های ویژه پزشکی قرار گیرد؛ تشخیصی که به تأیید پزشک‌های متخصص نیز رسیده است.

خانواده خانم محمدی که روز یکشنبه، هفتم شهریور ماه ۱۳۹۴ برای ملاقات با او به زندان اوین رفته بودند، متوجه شدند که این فعال حقوق بشر با وجود تأکیدهای پزشک‌های متخصص، همچنان به بیمارستان اعزام نشده است.

تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی با انتقاد از بی‌تفاوتی دستگاه قضایی درخصوص درمان همسرش، اعلام کرد که خانم محمدی در حال حاضر، ۱۲ قلم دارو مصرف می‌کند.

آقای رحمانی در ادامه با بیان این‌که براساس نظر پزشک‌های متخصص، مصرف روزانه ۱۲ قلم دارو به سلامتی همسرش که به بیماری آمبولی ریه و فلج عضلانی مبتلا است، آسیب می‌رساند، گفت که عوارض مصرف این تعداد دارو در روز و آن‌هم بدون مراقبت‌های ویژه، پیش‌بینی ناپذیر خواهد بود.

با این وجود، مقام‌های مسئول در قوه قضاییه همچنان از بستری شدن خانم محمدی در بیمارستان، با وجود تأکیدهای مکرر پزشک‌ها ممانعت کرده و بر مصرف دارو و معالجه سرپایی او تأکید دارند؛ اقدامی که براساس نظر آقای رحمانی سؤال‌برانگیز است.

آقای رحمانی با اعلام این خبر که دادستانی تهران برای معاینه خانم محمدی از پزشکی قانونی کمک خواسته‎است، گفت که پزشک این سازمان در زندان اوین با نرگس محمدی دیدار و فقط به طرح چند پرسش از این زندانی اکتفا کرده است.

به‌گفته آقای رحمانی، خانم محمدی در جلسه پرسش و پاسخ با پزشک پزشکی قانونی اعلام کرده که پرونده پزشکی‌اش برای مراجعه آنان نیز موجود است.

براین اساس آقای رحمانی گفت: “همچون گذشته می‌گویم که مقام‌های مسئول در نهادهای امنیتی و قوه قضاییه، پرونده بیماری این فعال مدنی را به شکل انحصاری در اختیار داشته و می‌دانند که بیماری او در چه شرایطی تشدید و خطرناک می‌شود”.

مقام‌های مسئول در سال ۱۳۹۱ و زمانی‌که خانم محمدی در زندان بود، براساس نظر پزشک‌های متخصص و همچنین پزشکی قانونی مبنی براین‌که فضای زندان، خانم محمدی را برای فلج عضلانی مستعد می کند، با آزادی او برای ادامه درمان موافقت کردند، اما خانم محمدی پس از مدتی با وجود ناتمام ماندن مراحل درمان، در سال ۱۳۹۴و با حکم دادستانی تهران بازداشت شد.

بنابراین با انتشار اخبار شدت گرفتن بیماری خانم محمدی، نائب رییس کانون مدافعان حقوق بشر، تعداد زیادی از فعالان سیاسی، فرهنگی و مدنی و همچنین سازمان‌های حقوق بشری، رسیدگی به وضعیت جسمی او در مراکز درمانی معتبر را خواستار شده‌اند.

آقای رحمانی نیز بستری نکردن نرگس محمدی در بیمارستان را موجب افرایش شدت بیماری او دانسته و می‌گوید: “بی‌توجهی به دو بیماری نرگس محمدی می تواند به معلولیت جسمی او منتهی شود”.

هفت سال و ده ماه حکم جدید برای بهنام ابراهیم زاده

خبرگزاری هرانا – بهنام ابراهیم زاده، فعال کارگری و زندانی سیاسی با قطعی شدن حکم جدید خود به هفت سال و ده ماه و هجده روز زندان محکوم شد.

به گزاری خبرگزاری هرانا، ارگان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، بهنام ابراهیم‌زاده که بیش از ۵ سال است که در زندان به سر می‌برد، در پی‌ محاکمه‌ مجدد در دی‌ ماه سال گذشته و در مرحله بدوی به ۹ سال و نیم زندان دیگر محکوم شد. حکم این زندانی سیاسی پس از تجدید نظر و قطعی شدن حکم با کاهش به ۷ سال و ده ماه و هجده روز به این زندانی در زندان رجائی شهر ابلاغ شده است.

بهنام ابراهیم‌زاده از فعالان شناخته شده کارگری و فعال دفاع از حقوق کودک است. وی از سال ٨٩ در بازداشت بسر می‌برد و در دادگاه انقلاب ابتدا به ۲۰ سال زندان محکوم و حکم وی در دادگاه تجدید نظر به ۵ سال حبس تعزیری تقلیل یافت.

این فعال کارگری پس از گذراندن حکم ۵ ساله خود و با قطعی شدن حکم جدید، می بایست برای مدت بیش از هفت سال دیگر را نیز در زندان سپری کند.

امریکا بار دیگر خواستار آزادی شهروندان آمریکایی ایرانی‌تبار در ایران شد

به مناسبت چهارمین سال بازداشت امیر میرزایی حکمتی شهروند آمریکایی ایرانی‌تبار در ایران، وزیر خارجه آمریکا در بیانیه‌ای از دولت ایران خواست او را بر اساس زمینه‌های بشر دوستانه آزاد کند.

به گزارش «محبت نیوز» جان کری در این بیانیه که جمعه شب منتشر شد، گفت “این اتفاقی است که هیچ خانواده‌ای نمی‌خواهد با آن روبرو شود. خانواده حکمتی در برابر این بی‌عدالتی استقامتی الهام بخش نشان داده، و امیر نیز آنگونه که زیبنده یک تفنگدار سابق است، شجاعت زیادی در مقابل این بازداشت ناعادلانه نشان داده است.”

به گفته صدای امریکا، امیر حکمتی تفنگدار پیشین نیروی دریایی آمریکا، در آیالت آریزونا به دنیا آمد و در ۲۹ اوت ۲۰۱۱ میلادی (۷ شهریور ۱۳۹۰) هنگامی که برای دیدار بستگانش به ایران رفته بود، به اتهامات نادرست جاسوسی بازداشت شد.

وزیر خارجه آمریکا در این بیانیه یادآور شد که باراک اوباما رئیس جمهوری ایالات متحده اخیرن در جمعه گروهی از کهنه سربازان آمریکا گفت از هیچ تلاشی برای بازگرداندن آقای حکمتی فروگذار نخواهد کرد.

پرزیدنت اوباما درباره تمام آمریکایی‌هایی که بطور ناعادلانه در ایران بازداشت شده‌اند سخن گفت، و تاکید کرد جیسون رضائیان روزنامه نگار، کشیش سعید عابدینی ، امیر حکمتی گروهبان پیشین سپاه تفنگداران دریایی ارتش آمریکا، همگی باید آزاد شوند، و همچنین لازم است که ایران به یافتن رابرت لوینستون کمک کند.

در همین زمینه : آزادی آمریکایی‌های زندانی جدیت ایران در پیوستن به جامعه جهانی

جان کری نیز در ادامه بیانیه، از دولت ایران خواست آقایان سعید عابدینی، رضائیان و حکمتی را آزاد کند و با آمریکا در یافتن آقای لوینستون کارمند پیشین اف.بی.آی که از بهار سال ۲۰۰۷ تاکنون در جزیر کیش ناپدید شده است همکاری کند، تا آن که همه آنها بتوانند نزد خانواده‌های خود باز گردند.

امیر میرزایی حکمتی به اتهام جاسوسی به ۱۰ سال زندان محکوم شده، جیسون رضائیان خبرنگار روزنامه واشنگتن پست بیش از یک سال است به اتهام جاسوسی در ایران در بازداشت بسر می‌برد، و کشیش سعید عابدینی با اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل گروه‌های انجیل خوانی به ۸ سال زندان محکوم شده است.

پس از اعلام توافق جامع هسته‌ای ۲۳ تیر ماه بین ایران و جامعه جهانی در وین پایتخت اتریش، درخواست‌ها از ایران برای آزادی این سه آمریکایی ایرانی‌تبار افزایش یافته است.

شنبه 29 آگست 2015 برابر با 07 شهریور 1394 ساعت 04 بامداد مقابل سفارت جمه...

کامیون مرگ پناه جویان! مرگ غم انگیز در مسیر پناهندگی به اتحادیه امن اروپا! 50 پناه جوی در مرز مجارستان به اطریش داخل کامیون یخچال‌دار حمل گوشت، بعلت خفگی جان سپردند

زندانی عقیدتی محمد على طاهرى : خواهان دادگاه علنى و بيطرف هستم

خبرگزاری قاصدان آزادی :به گزارش قاصدان آزادی, مادر زندانی عقیدتی محمد على طاهرى, طى نامه ای در صفحه فيسبوك خود نوشت که فرزند دربندش به علت حکم ناعادلانه اعدام و عدم ملاقات با وکیل پانزدهمین روز اعتصاب غذایش را می گذراند.
عزت الملوك طاهرى در نامه اش مي نويسد : امروز پانزدهمين روزى است كه عزيز در بندمان آقاى محمد على طاهرى در اعتصاب غذا هستند.
وي ميگويد: ديروز همسرشان با ايشان در زندان اوين ملاقات داشت و از ايشان خواهش كرد كه براى حفظ سلامتى خود اعتصاب غذايش را بشكند ولى آقاى طاهرى موافقت نكردند و گفتند اعتصاب غذاى من به دلايل زيراست:
١- حكم إعدام ناعادلانه اى كه برايم صادر شده تا كنون به خودم ابلاغ نشده.
٢- قلم و كاغذ در اختيارم نمى گذارند تا دفاعيه ام را براى دادگاه بعدى بنويسم.
٣-به من ملاقات با وكيل نمى دهند واگرهم با تلاش وقتى داده شود زمانش بسيار كوتاه و در حدود بيست دقيقه است و در چنين فاصله زمانى كوتاه وكيل نمى تواند در جريان پرونده ام قرار گيرد.
٤-در دادگاه قبلى به دفاعياتم توجه نشده وحكم بر اساس فشار و اعمال اراده هاى سيا سى -امنيتى بر دادگاه صادر شده و بدينوسيله نظام قانونى كشور را به سخره گرفته اند.
٥-خواهان ارايه 200 صفحه اى دفاعياتم به دادگاه هستم كه در مقابل كتاب افسون حلقه كه بر عليه بنده نوشته شده به رشته تحرير در آوردم و همراه با 50 صفحه استناد قرآنى به آقاى رحيمي بازجويم داده شد كه باید ضمیمه پرونده ام گردد.
٦- خواهان سه كارشناس دادگسترى جهت بر رسى پرونده ام مى باشم.
٧-خواهان دادگاه علنى و بيطرف هستم.

در ادامه مادر این زندانی عقیدتی , اضافه کرده است : از روزى كه حكم غیر منتظره اعدام براى آقاى طاهرى كه يك مسلمان و معتقد به دين مبين اسلام صادر شده هنوز در بهت هستيم زيرا بنابر نظر كارشناسان حقوقى هيچ دليل قانونى جهت صدور اين حكم وجود ندارد و همين امر از مو جبات احساس تكليف عده اى از افراد جهت مراجعه به منزل مراجع تقليد و درخواست انصراف آن ها از فتواى خود بوده است زيرا فتواهاى اين آيات عظام مستند حكم اعدام آقاى طاهرى واقع شده است.
متاسفانه در اين مراجعات به منازل مراجع تقليد ،وصول اخبار نگران كننده در خصوص بى حرمتى به چند فرزندم ،مرا شرمسار آن عزيزان كرد.با چشم اشكبار و سرى افكنده از تك تك شما پوزش مى خواهم و بخشش امروز و فرادى قيامت را از شما فرزندانم خواستارم.

روایت زندگی یک خانواده زندانی؛ هلیا و هستی تنها هستند / تصویر

خبرگزاری هرانا ـ هلیا و هستی دو کودک خردسال هستند که به دلیل زندانی بودن پدر، با مادر و مادربزرگ زندگی می کنند اما مشکلات زندگی آینده خوشی را برای آنها رقم نمی زند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از مهر، هستی و هلیا در میان بازی با عروسک های کهنه و قدیمی در حیاط خلوت خانه مادر بزرگ متوجه حضورمان نشدند.

وقتی سلام کردیم جواب دادند اما باز هم سرگرم بازی شده تا اینکه چند هدیه کوچولو توانست کمی ما را با این دو کودک بازیگوش رفیق کند.

هستی ۵ سال دارد و مادرش می گوید از وقتی بزرگتر شد و درک کرد پدرش زندان است عصبی شده و قرص مصرف می کند.

پدر هستی و هلیا ۴ سالی است که به دلیل ارتکاب جرم در زندان قزل حصار محبوس است و مادر که تنها ۶ سال از ازدواجش می گذرد بار سنگین خانواده را به دوش می کشد.

اما مادربزگ می گفت: “آزادی دامادم دردی از ما دوا نمی کند بلکه بدبختی ما هم زیاد تر می شود پس باید فکری به حال دختر و نوه هایم کرد، آنها میهمان خانه مادربزرگ هستند یعنی مادر مادربزرگ بچه ها و از خودشان هیچ خانه ای ندارند”.

می خواهند طلاق بگیرم وبچه هایم را به بهزیستی بفرستند

شاید سئوال کنید برادر یا پدر همسر و بستگان این خانواده زندانی کاری برای آنها کرده اند، شنیدن پاسخ این سئوال از زبان آنها کمی ما را نگران کرد.

بیشتر بستگان و نزدیکان یا زندانی بودند و یا سابقه جرم داشتند اما مادر و ۲ فرزندش همچنان با تمامی تهدیدها و آسیب ها مبارزه کردند.

مادر هلیا و هستی می گفت: “وقتی هستی را باردار بودم همسرم توهم زد و می خواست خودم و دخترم را در میان دو خودرو له کند و من فرار کردم”.

بعد هم همیشه دعوا بود و کتک کاری و یک بار هم انگشتم را شکست، خانواده همسرم هم اصرار دارند من طلاق بگیرم و ۲ فرزندم را به بهزیستی ببرند، حتی یکبار با ته سیگار گردن هستی را سوزاندند، با این حال تنها برای اینکه پدر بالای سر بچه هایم باشد، طلاق نمی گیرم.

درخواست هستی هنگام ملاقات پدر در زندان

بچه ها چند باری پدر را در زندان ملاقات کرده اند، هستی به پدرش گفته: “چرا به خانه نمی آیی مگر نمی بینی مامان خانه مردم را تمیز می کند و دستانش زخم شده، می خواهم تو برای ما خرید کنی و نان بخری، مادر هلیا و هستی می گفت: “مدرک دیپلم دارم و قبل از ازدواج در طلاسازی کار می کردم و بعد هم مهماندار مجالس بودم، الان هم هفته ای دو روز خانه های مردم را نظافت می کنم چون واقعا مخارج زندگی بالاست و درآمد چندانی نداریم”.

ماهانه ۴۵۰ هزار تومان درآمد داریم

سئوال کردیم در طول ماه چقدر پول نقد دست شما می رسد، گفت: “۱۸۰ هزارتومان یارانه، ۷۱ هزارتومان کمیته امداد و حدود ۲۰۰ هزار تومان هم کار می کنم”.

سئوال کردیم ۴۵۰ هزارتومان برای زندگی ۴ نفر یک شوخی است، که مادر بزرگ گفت: “شما هم جای فرزند من، شاید دخترم آبروداری کند اما من خودم از مسجد و جاهای دیگر صدقه و نذورات می گیرم. با گفتن این حرف مادربچه ها سرش را پایین انداخت”.

هزینه پیش دبستانی بچه هایم را ندارم

مادر بچه ها می گفت: “امسال می خواهم هستی را پیش دبستانی ثبت نام کنم که یک میلیون تومان پول می خواهد و این یعنی اینکه باید بی خیال شوم، مادرم نمی تواند به دلیل بیماری قند از هر دوی آنها نگهداری کند”.

دایی هم که پول پیش خانه را داده تا از مادربزرگ (مادر مادرم که با ما زندگی می کند) نگهداری کنیم گفته باید خانه را خالی کرده و می خواهد مادربزرگ را با خودش ببرد. تا چند وقت دیگر جایی برای زندگی هم نداریم.

مادر بزرگ بچه ها گفت: “نمی خواهم از روزهای سخت زندگی حرف بزنم. روزهایی که در جنوبی ترین نقطه تهران کارتن خواب بودیم و با بدبختی زندگی می کردیم، اما امروز باز هم نیازمندیم تا فرد خیری به ما کمک کند، دخترم حاضر است کار کند و نان حلال بدست آورد، تمام وسایل خانه برای مردم است، یکی تلویزیون داده و دیگری کمد و یکی هم فرش دست دوم، دخترم اصلا جهیزیه ای نداشت و هنوز هم آه در بساط ندارد”.

امرار معاش سخت است

مادر هستی و هلیا در مورد تغذیه بچه ها می گفت: “اگر نذری باشد ماهی یک بار به بچه ها مرغ می دهیم و الا بیشتر سیب زمینی یا سبزیجات استگ”.

هزینه ها آنقدر بالاست که قدرت خرید مایحتاج خانه نداریم، در میان گفتگو، بچه ها با اسباب بازی های جدید بازی می کردند.

خواستیم آرزوی آنها را سئوال کنیم، یا اینکه بگوییم چه می خواهید، اما تمام این سئوالات برای این بچه ها ایجاد توقع می کرد پس سکوت کردیم و آرام از پله های خانه پایین آمدیم.

قولی ندادیم اما گفتیم شاید یکی خیر داستان زندگی شما را بخواند و کمک کند، انشا الله.

رییس سازمان زندانها: زندان باید در حد ضرورت باشد

خبرگزاری هرانا ـ رییس سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور گفت که زندان باید در حد ضرورت باشد و در جایی که امکان اعمال مجازات های جایگزین وجود دارد، از آنها استفاده شود، چرا که حبس غیر از اینکه باعث جدا شدن سرمایه ای از جامعه می شود، خانواده های زیادی را هم نگران می کند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایسنا، اصغر جهانگیر عنوان کرد: “یکی از مسائلی که باید مراقبت کنیم و در آن افراط و تفریط نداشته باشیم، بحث زندان و حبس است”.

وی گفت: “سال گذشته ۴۳ هزار نفر وارد زندان شدند که فقط یک روز در زندان بودند که این نشانگر این است که ضرورتی برای ورود آنها به زندان وجود نداشته است”.

وی با اشاره به اینکه باید سعی کنیم که افراد تحت قرار را بی جهت و با وثیقه های سنگین به زندان نفرستیم افزود: “اصولا کسی که با عنوان تحت قرار به زندان فرستاده می شود به عنوان بلا تکلیف شناخته می شود و امکان کار اصلاحی، آموزشی و تربیتی روی او وجود ندارد”.

رییس سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور به گفته خامنه ای در هفته قوه قضاییه اشاره و گفت: “ما باید به دنبال کاهش جمعیت کیفری باشیم و راههای تحقق آن را پیگیری کنیم، زیرادر شان این جامعه و ملت بزرگ ایران نیست که این حجم زندانی را داشته باشد و مطمئنا با بررسی بخش های مختلف از جمله در بخش جرائم غیر عمد مثل بدهکاران مهریه ،نفقه و غیره باید تلاش کنیم که کسی در زندان نماند و اگر کسی هم به زندان نیامده اجازه ندهیم که افراد به این طریق وارد زندان شوند”.

جهانگیر تصریح کرد: “ما معتقدیم که زندان جای اشرار و اوباش و نا امن کنندگان جامعه است، اما کسی که تصادف کرده و معسر است و توانایی پرداخت خسارت هم ندارد، زندانی کردن او را ناتوان تر خواهد کرد”.

وی گفت: “فرایندهای دادرسی باید به شکلی اصلاح شود که کشور ما مانند دیگر عرصه ها در بحث دادگستری هم الگو شود”.

وی با اشاره به تعداد بالای جمعیت زندانیان، گفت: “ساخت زندان هنر نیست، ساخت دادگستری هنر است چون به دنبال اجرای عدالت و احقاق حق است، اما ساخت زندان باید در حد ضرورت صورت بگیرد و ما باید برنامه هایی داشته باشیم که به کاهش جمعیت کیفری بی انجامد”.

وی در خصوص برنامه های کاهش جمعیت کیفری نیز به ظرفیت های قانونی جدید اشاره و عنوان کرد: “استفاده از مجازات های جایگزین حبس، استفاده از مراقبت های الکترونیکی یا همان حبس در منزل، آزادی مشروط، تعلیق یا تعویق مجازات و تعلیق تعقیب و بایگانی کردن پرونده و میانجیگری از تاسیسات جدیدی است که در قانون مجازات اسلامی دیده شده و بر اساس اینها کمیته هایی تشکیل شده و به جدیت به دنبال این هستیم که گفته های خامنه ای را در خصوص کاهش جمعیت کیفری محقق کنیم”.

وی اظهار کرد: “زندان و زندانی محصول کل جامعه است و همه نهادها در آن نقش دارند و برای کاهش جرایم همه دستگاه ها باید کمک کنند که از جمله این اقدامات تلاش برای پیشگیری از وقوع جرم است”.

رییس سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور در پایان گفت: “برای محکومین به حبس هم برنامه هایی در نظر گرفته شده که کارهای فرهنگی، سوادآموزی، ادامه تحصیل در بیش از ۱۶ رشته دانشگاهی را می توان از مهمترین آنها دانست و در حال حاضر زندانیان یا مدد جویان در ۱۶ رشته دانشگاهی در حال تحصیل و نیز در ۱۰۰حرفه در حال حرفه آموزی هستند”.

بهروز آلخانی، زندانی سیاسی کُرد اعدام شد

«بهروز آلخانی » زندانی سیاسی کُرد ساعتی پیش به همراه ۵ زندانی دیگر در زندان ارومیه اعدام شد.

خبرگزاری قاصدان آزادی: به گزارش کانون مدافعان حقوق بشر کردستان، صبح دیروز سه شنبه سوم شهریورماه زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام “بهروز آلخانی” جهت اجرای حکم اعدام به سلولهای انفرادی زندان مرکزی ارومیه منتقل شد که حکم اعدام وی در ساعت یک بامداد امروز چهارشنبه – ۴ شهریور به اجرا درآمد.

یک منبع آگاه در ارومیه به “کانون مدافعان حقوق بشر کردستان” گفت ساعت یک و ده دقیقه امشب ، حکم اعدام بهروز آلخانی بهمراه ۵ زندانی دیگر جرایم مواد مخدر به اجرا در آمده است که جنازه هر پنج زندانی دیگر را به خانواده هایشان تحویل داده اند.

یکی از اعضای خانواده این “بهروز آلخانی” هم ضمن تایید این خبر به “کانون مدافعان حقوق بشر کردستان” گفت که مسئولان زندان به ما گفتند که فردا برای تحویل جنازه “بهروز” به زندان مراجعه نمایید.

گفته شده از خانواده «بهروز آلخانی» خواسته شده تا “برای تحویل گرفتن جنازه فرزندشان از دادگاه نامه بگیرند.”

اعدام این زندانی در حالی صورت گرفته که خانواده «بهروز آلخانی» دیروز را در مقابل زندان ارومیه تجمع کرده بودند. آنها اصرار داشتند تا روشن شدن نتیجه درخواست تجدیدنظر و پاسخ نهایی دیوان عالی کشور، اجرای حکم اعدام فرزندشان متوقف شود. گفته شده در مقابل این اعتراض‌ها، هیچ‌کدام از مسوولان زندان و اجرای احکام و دادستانی پاسخ‌گو نبوده و حتی به تجمع مسالمت‌آمیز آنها نیز با خشونت برخورد شده است.

گفته شده در راستای تلاش‌های بین‌المللی برای توقف اجرای حکم اعدام این زندانی سیاسی کُرذ، سازمان «عفو بین الملل» سه‌شنبه ۳ شهریورماه ۱۳۹۴، در بیانیه‌ای رسمی از مقامات ایرانی خواسته تا “فورا مجازات اعدام بهروز آلخانی را متوقف کند.”

در بخشی از بیانیه «عفو بین‌الملل» آمده: “اجرای حکم اعدام یک زندانی در حالی که در انتظار نتیجه درخواست تجدید نظر خود است، نقض جدی قوانین ایران و قوانین بین‌المللی است و همچنین توهین به عدالت بین‌المللی است.”

«بهروز آلخانی» زندانی سیاسی محکوم به اعدام، محبوس در بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه، ساعت ۹ صبح روز سه‌شنبه ۳ شهریورماه ۱۳۹۴، در تماسی تلفنی از زندان به خانواده‌اش گفته بود که برای آخرین ملاقات به دیدار او بروند.

«بهروز آلخانی» فرزند فارس، متولد سال ۱۳۶۴، شهروند کُرد ساکن سلماس، در تاریخ ۷ بهمن‌ماه ۱۳۸۸، از سوی نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات در شهر سلماس، بازداشت شد. او نزدیک به ۱۹ ماه را در بازداشتگاه‌های امنیتی شهر سلماس، خوی و ارومیه به سر برده و مورد شکنجه‌‌های جسمی و روانی قرار گرفته بود.

«بهروز آلخانی» به همراه ۱۵ تن دیگر در ۷ بهمن‌ماه ۱۳۸۸، توسط نیروهای امنیتی در شهر «سلماس» به اتهام “رابطه با پژاک” بازداشت شد. او پس از چند ماه با اتهام جدید “مشارکت در قتل دادستان خوی” روبرو شد و در «شعبه ۱ دادگاه انقلاب ارومیه» به ریاست «قاضی چابک» به اتهام “همکاری موثر با پژاک” و “قتل دادستان شهرستان خوی” به اعدام محکوم شد.

«بهروز آلخانی» همچنین در پرونده‌ای دیگر به اتهام “حمل و نگهداری سلاح گرم” به تحمل ۱۰ سال زندان محکوم شده است. برادر او در این باره گفته: “در هنگام بازداشت هیچ سلاحی از وی کشف نشده و تنها برای اینکه ادله کافی برای اثبات قتل دادستان در اختیار نداشتند این اتهام را به بهروز وارد کردند.”

اعضای خانواده «بهروز آلخانی» همچنان در مقابل «زندان مرکزی ارومیه» در انتظار تحویل پیکر فرزند اعدام‌شده‌شان هستند.

بازرسی های مکرر در بند هفت و هشت اوین

خبرگزاری هرانا – بازرسی های مکرر و نامتعارف بند هفت و هشت زندان اوین موجب اعتراض زندانیان سیاسی – امنیتی شده است.

بنا بر اطلاع منابع هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، بند هفت و هشت زندان اوین، صبح امروز پنج شنبه پنجم شهریورماه برای چندمین بار مورد بازرسی قرار گرفت و وسایل زندانیان تفتیش و بازرسی شد.

در طول ماه های گذشته بند هفت و هشت زندان اوین بارها به بهانه های مختلف مورد بازرسی قرار گرفته و گاه زندانیان ساعت ها در گرمای هوا در هواخوری زندان نگه داشته شده اند، به گفته ی یکی از منابع هرانا در بسیاری از این بازرسی ها چیز خاصی هم ضبط نشده و زندانیان را به این فکر انداخته که هدف فقط آزار زندانی ها است.

بند هفت و هشت زندان اوین تعداد زیادی از زندانیان سیاسی و امنیتی را نیز در خود جای داده است که بر خلاف اصل تفکیک جرائم همراه با زندانیان عادی در شرایط نامناسبی نگهداری می شوند.

ممانعت از تحویل جنازه؛ بهروز آلخانی اعدام شد

خبرگزارى هرانا – بهروز آلخانى زندانى سیاسى، در زندان ارومیه به دار آویخته شد و مسئولین از تحویل جنازه خودداری می کنند.

به گزارش خبرگزارى هرانا، ارگان خبرى مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حکم اعدام بهروز آلخانى سحرگاه امروز چهارشنبه چهارم شهریور در محوطه زندان ارومیه اجرا شد ولی علیرغم مراجعه و انتظار خانواده، مسئولین قضایی تاکنون از تحویل جنازه خودداری کرده اند.

به گفته پیمان آلخانی برادر بهروز، خانواده اش تاییدیه ای مبنی بر اجرای حکم از سوی دادسرای ارومیه دریافت کرده اند.

گفته مى شود همزمان پنج محکوم جرائم مواد مخدر نیز در این زندان اعدام شده اند.

بهروز آلخانى در شرایطى اعدام شد که حکم اعدام وى در دیوان عالى کشور نقض شده بود و گفته مى شد که پس از اعتراض رسیدگى مجدد هنوز انجام نشده است.

اتهامات این زندانى محاربه، ارتباط با گروه پژاک و مشارکت در ترور دادستان خوى عنوان شده است، ىنابر مندرجات دادنامه  بهروز آلخانی که از سوى هرانا انتشار یافت وی هیچ گاه اتهام ترور دادستان خوى و انجام عملیات مسلحانه را نپذیرفته بود.

محکومیت دو تن از اعضای عرفان حلقه به ۷ سال حبس

خبرگزاری هرانا ـ دادگاه انقلاب دو تن از اعضای عرفان حلقه را به‌ اتهام توهین به مقدسات مجموعاً به هفت سال حبس محکوم کرد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از تسنیم، بر اساس حکم دادگاه انقلاب، دو نفر از اعضای عرفان حلقه به هفت سال حبس محکوم و روز گذشته (سه‌شنبه) برای اجرای حکم و تحمل حبس به زندان اوین معرفی شدند.

چندی پیش نیز ۱۲ نفر از اعضای عرفان حلقه، در مجموع به ۲۴ سال زندان و پرداخت ۱۰۰ میلیون تومان جریمه به‌دلیل تحصیل مال نامشروع محکوم شدند.

موسس عرفان حلقه در ایران، محمدعلی طاهری است که ۱۴ اردیبهشت ماه سال ۹۰ بازداشت و از سوی دادگاه انقلاب به‌اتهام توهین به مقدسات، مداخله غیرقانونی در امور پزشکی و درمان بیماران، لمس “نامحرم”، استفاده غیرمجاز از عناوین علمی (دکتر و مهندس)، ضالّه بودن کتب و آثار، به ۵ سال حبس، پرداخت ۹۰۰ میلیون تومان جزای نقدی و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.

افساد فی‌الارض از طریق منحرف کردن افراد، دیگر اتهام طاهری بود که دادگاه به تحقیقات صورت گرفته در این بخش اشکال نقص گرفت و پرونده برای تکمیل تحقیقات به دادسرا ارسال شد.

در نهایت، دادسرا پس از رفع نواقص، پرونده را مجدداً به دادگاه ارسال کرد و ششم اسفند ماه سال ۹۳ برای رسیدگی به این اتهام تعیین شد اما با درخواست استمهال متهم، دادگاه برگزاری جلسه محاکمه را به تاریخ دیگری موکول کرد تا اینکه دادگاه اوایل اردیبهشت ماه امسال به این بخش از پرونده طاهری رسیدگی کرد.

شعبه بدوی دادگاه انقلاب حکم بدوی را در خصوص طاهری صادر و به وکیل مدافع وی ابلاغ کرده اما پرونده با اعتراض متهم به حکم صادره، برای رسیدگی در مرحله تجدید نظر به دیوان عالی کشور ارسال شده است.

یادآوری می شود حکومت ایران، از سال ها پیش مقابله با آیین های معنوی ناسازگار با مفاهیم سنتی اسلام را در دستور کار قرار داده و بسیاری از رهبران و پیروان این گونه آیین ها را تحت تعقیب قرار داده است.

در جمهوری اسلامی ایران، از این آیین ها با عناوینی همچون “عرفان های کاذب” یا “عرفان های نوظهور” یاد می‌شود.

درخواست آزادی بی‌قید و شرط بهاره هدایت و نرگس محمدی

خبرگزاری هرانا ـ جمعی از کنشگران مدنی، سیاسی و فعالان حقوق زنان با صدور بیانیه‌ای خواهان آزادی بی‌قیدوشرط بهاره هدایت و نرگس محمدی دو تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین شدند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رادیو زمانه، در این بیانیه که به امضا بیش از ۵۰۰ نفر رسیده، در ابتدا با اشاره به تلاش‌های دامنه‌دار کنشگران حقوق زنان در بیش از سه دهه گذشته در جهت کسب حقوق برابر به بیان مشکلاتی که در این عرصه با آن روبرو شده‌اند، پرداخته‌ شده است.

به اعتقاد امضاکنندگان بیانیه، محدود کردن حضور زنان در فضاهای عمومی، حمله به هرگونه گفتمان برابرخواهی جنسیتی و فضای امنیتی پس از رویدادهای سال ۱۳۸۸ از جمله دلایل ترک کشور از سوی برخی از فعالان حقوق زنان و همچنین بازداشت عده زیادی از آن‌ها و صدور احکام زندان برای این فعالان بوده است.

این بیانیه همچنین با اشاره به احکامی که برای فعالان حقوق زنان به دلایل امنیتی صادر شده است، می‌افزاید: “احکام صادر شده نه تنها با هیچ‌یک از قوانین داخلی قابل توجیه نیست بلکه مغایر با موازین بین‌المللی مورد تعهد جمهوری اسلامی ایران است، زیرا خواسته آن‌ها و مبنای فعالیت آن‌ها مدنی و مسالمت‌آمیز بوده و کسانی چون بهاره هدایت و نرگس محمدی به دلیل بیان آن مطالباتی محکوم به تحمل حبس هستند، که خواسته نیمی از جمعیت کشور است”.

در ادامه این بیانیه به وضعیت بهاره هدایت و نرگس محمدی، از فعالان حقوق زنان که هم‌اکنون در حبس به‌سر می‌برند اشاره شده است.

بهاره هدایت، فعال دانشجویی از نزدیک به پنج سال و نیم قبل در زندان اوین است. او در دی‌ماه سال ۸۸ بازداشت و پس از طی دوره بازجویی و انفرادی به هفت سال و نیم حبس تعزیری محکوم شد.

یک سال بعد با تشکیل پرونده‌ای جدید و ابلاغ شش ماه حبس دیگر، این فعال دانشجویی در مجموع به هشت سال حبس محکوم شد. حکم صادره برای بهاره هدایت یکی از سنگین‌ترین احکام قضایی علیه دانشجویان از ابتدای تأسیس انجمن‌های اسلامی دانشگاه‌ها است.

با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مصوبه اردیبهشت سال ۱۳۹۲، حکم بهاره هدایت باید به پنج سال و نیم تقلیل یابد. بر اساس این ماده قانونی، هرگاه فردی جرائم متعددی تا سه جرم مرتکب شود که هرکدام مجازات‌های حبس مختلفی داشته باشد، آن مجازات‌ها با یکدیگر جمع نمی‌شوند بلکه تنها بیشترین مجازات اجرا می‌شود. همچنین بهاره هدایت به علت فشارهای وارده بر او در زندان دچار بیماری نیز شده است.

نرگس محمدی فعال حقوق بشر، روزنامه‌نگار، زندانی سیاسی، سخنگو و نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، عضو کارزار لغو گام به گام اعدام و کانون شهروندی زنان، رئیس هیأت اجرایی شورای صلح ایران، آخرین بار در ۱۵ اردیبهشت‌ماه سال جاری پس از بارها تهدید و احضار، با مراجعه نیروهای امنیتی به منزل شخصی‌اش بازداشت و برای سپری کردن محکومیت شش ساله راهی زندان اوین شد.

او طبق نظر پزشکان متخصص نیازمند بستری و مداوا در بیمارستان است، همچنین فرزندان نرگس محمدی به خاطر زندانی بودن مادرشان مجبور به ترک ایران شده و در حال حاضر با پدرشان در خارج از ایران زندگی می‌کنند.

نویسندگان و امضاکنندگان این بیانیه در پایان با تأکید بر اینکه پاسداری از حقوق بشر و حقوق زنان را جرم نمی‌دانند از سه قوه مجریه، مقننه، و قضائیه خواسته‌اند که زمینه آزادی بی‌قیدوشرط و هرچه سریع‌تر مدافعان زندانی حقوق بشر و حقوق زنان را فراهم آورند.

امضاکنندگان همچنین خواستار این شده‌اند که نهادهای جمهوری اسلامی ایران برای همه مدافعان حقوق بشر امنیت قانونی ایجاد کنند تا بتوانند بدون ترس و وحشت از پیگرد و مجازات و زندان به دفاع و تبلیغ حقوق بشر و زنان پرداخته و آگاهی عمومی را در این زمینه رشد دهند.

مدیرکل زندان‌های استان گیلان: مشکلات زندان‌ها به مرز بحران رسیده است

خبرگزاری هرانا ـ مدیرکل زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی گیلان گفت که جمعیت زندانیان استان نسبت به ظرفیت زندان‌ها در شرایط نامطلوبی قرار گرفته است.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایسنا، سیدحمید حسینی در دیدار با نماینده رهبر در گیلان، اظهار کرد: “در حالی که مشکلات زندان‌های استان به مرز بحران رسیده ما همچنان به احترام ارزش‌ها و اعتبار نظام بدون جنجال از همه مجاری و طرق مختلف در حال رایزنی هستیم و در این مسیر نیاز به حمایت نماینده ولی فقیه به عنوان عالی‌ترین و معنوی‌ترین مقام استان دارینم”.

ویگفت: “در طول شش ماهه اخیر پویایی زندان به سمت خدمات بهتر و امنیت بیشتر بوده است، منابع ما محدودتر شده و جمعیت زندانیان استان نسبت به ظرفیت زندان‌ها در شرایط نامطلوبی قرار گرفته است”.

حسینی افزود: “افزایش بی‌رویه احکام حبس، مصرف مواد مخدر و جرایم ناشی از اعتیاد از جمله سرقت و انحرافات اخلاقی، هجمه فرهنگی و تزلزل بنیان‌های خانواده و مشکلات اقتصادی موجب افزایش تعداد زندانیان شده که این موضوع از سوی رهبر هم در دیدار با مسئولان قضایی کشور از حیث تعداد زندانی مورد تذکر قرار گرفت”.

عضو شورای قضایی استان گیلان رسیدن به خواست رهبر را یک تکلیف دانست و گفت: “بخشی از این صحبت های رهبری معطوف می‌شود به تکلیف سازمان زندان‌ها از جمله انعکاس آثار مخرب حبس، اصلاح مددجویان به گونه‌ای که مانع بازگشت دوباره به جرم نداشته باشند، کاهش اثر نامطلوب زندانیان سابقه‌دار بر متهمان و محکومان جرایم سبک، کمک به خانواده زندانیان در معرض آسیب که بسیاری از این تکالیف با وجود مجاهدت سربازان خاموش نظام و رهبری بر زمین مانده و نیازمند حمایت‌های مسئولان است”.

در این دیدار آقای قربانی با ابراز تاسف در خصوص موضوعات مختلف زندان، تعداد محکومان و متهمان، فضای موجود زندانها، وضعیت بیماری زندانیان و خدمات خانواده زندانیان را مورد سئوال قرار داد و تاکید کرد: “بارها گفته‌ام نباید همه مکافات اعمال افراد را مو به مو تعیین و برای آن حکم صادر شود، اینطوری باشد چیزی برای روز جزا نمی‌ماند”.

تعیین زمان و شعبه رسیدگی به پرونده سهیل عربی پس از نقض حکم اعدام

خبرگزاری هرانا – پرونده سهیل عربی پس از نقض حکم در دیوان عالی کشور برای رسیدگی در تاریخ دهم شهریورماه به شعبه هم عرض ارسال شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امیرسالار داودی وکیل سهیل عربی با اعلام این مطلب نوشت: “در پی نقض حکم سهیل عربی در شعبه ۳۴ دیوان عالی کشور با تصدی گری جناب قاضی اسلامی, پرونده به شعبه ۱۰ دادگاه کیفری یک ارجاع و اخطار حضور به دفتر ابلاغ گردید و دهم شهریور ماه سال جاری جهت رسیدگی شعبه مرجوع الیه (شعبه هم عرض ۷۶ کیفری استان سابق) تعیین گردیده است.”

حکم اعدام سهیل عربی اوایل تیرماه از سوی شعبه ۳۴ دیوان عالی کشور نقض شده بود.

پیشتر، در پى نشر اکاذیب و نسبت هاى دروغ سه وبسایت خبرگزارى فارس ، جهان نیوز و دانا علیه سهیل عربى و شکایت وکلا، بازپرس پرونده براى یکى از سایت ها قرار تأمین صادر کرده بود.

گفتنی است این سایت ها با دروغ پردازی نسبت به اتهامات سهیل عربی و تکذیب اتهام سب النبی، اتهاماتی را به وی نسبت داده بودند که با اعتراض خانواده و وکلا و انتشار تصویر حکم دادگاه مشخص شد اتهام آقای سهیل عربی سب النبی است و این سایت ها اقدام به نشر اکاذیب علیه این شهروند زندانی کرده اند.

سهیل عربی بر مبنای مطالبی که در فیسبوک شخصی اش به اشتراک گذاشته بود به سب النبی(دشنام به پیامبر) متهم شده است و حکم اعدام وی آذر ماه سال گذشته به اتهام سب النبی در فضای مجازی در دیوان عالی کشور به تایید رسید و وی در خطر اجرای حکم اعدام قرار گرفت ولی تلاش وکلا برای اعاده دادرسی و ارجاع پرونده به دیوان عالی کشور، موثر واقع شد و با نقض حکم از سوی شعبه ۳۴، وی از زیر تیغ اعدام خارج شد.

حکم اعدام سهیل عربی درحالی صادر شده بود که هر‌گاه متهم به سب ادعا کند که اظهارات وی از روی اکراه -غفلت- سهو یا در حالت مستی یا غضب یا سبق لسان یا بدون توجه به معانی کلمات و یا نقل قول از دیگری بوده، سب النبی محسوب نمی‌شود.

این زندانی هم اینک در بند ۳۵۰ زندان اوین در انتظار نتیجه نهایی دادگاه مشغول تحمل زندان است.

شعله پاکروان مادر ریحانه قهرمان در رابطه با تولد شهید راه آزادی ستار بهشتی می نویسد :

خبری نیست بجز اینکه تمام شب گذشته را به گوهر عشقی فکر کردم . به اینکه چگونه از مرگ پسر نازنینش 

مطلع شد .


به خودم که مغزم منجمد شد ساعت پنج و خورده ای بامداد سوم آبان . به تلاش اطرافیان برای اینکه بگویند فکر بد 

نکنم و منتظر خبر خوش باشم . به داغی سوزاننده تنم و تضاد بی نهایتش با سرمای مغزم ، درست زیر استخوان 

جمجمه . به پایان امیدواری .


به سینه سوزان و جوشان گوهر بانو . به کابوس تداعی شکنجه فرزندانمان . به صدای فریاد دختری زیبا و پسری 

رشید که از پس هر ضربه کابل یا لگد در ذهن میپیچد . به پوست شکافته ی تن نازک فرزندانمان . به صورت له 

شده در گرداب جفا . به گوشت پاره پاره و ریش شده ی کف پا . به زخمهای خون آلود تن . به کبودی . به درد . به 

زهری که آرام و خزنده در خونم جریان میابد . به نفرت از شکنجه گر . به تفکر بدوی قرون وسطایی . به بی پناهی 

فرزندانمان پشت دیوارهای سنگی .

به پناهی دو زن که نمیدانند چه کنند تا دلدارشان درد نکشد . به دو مادر که نمیدانند چگونه بگویند نزنید این دو 

جوان را . بجایش ما را ببرید . قساوت خود را روی تن ما بریزید . تابلوی نفرت انگیز رد خون آلود شلاق را بر تن ما 

نقاشی کنید .

ستار و ریحانه را شکنجه نکنید . آنها فقط دو جوان خامند که نمیدانند با چه دیوی پنجه در پنجه شده اند . آنها فقط 

دو جوانند . پاره تن ما . عشق ما . همه دار و ندار ما . بس کن شکنجه گر . امیدمان را نگیر .

هر چند در رباط کریم و بهشت زهرا ، دو جهان امید خفته است ، زیر خاک سرد گوری خاموش .

تولد ستار بر گوهر بانوی سیاهپوش مبارک

حکم حبس چهار تن از فعالین مدنی صادر شد

خبرگزاری هرانا – آرش صادقی، گلرخ ابراهیمی، نوید کامران و بهنام موسیوند از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به حبس محکوم شدند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز شنبه سی و یک مرداد حکم بدوی چهار تن از فعالین مدنی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به آنان ابلاغ شد، طی این حکم آرش صادقی به پانزده سال حبس محکوم شد که قرار است طبق ماده ۱۳۴ قانون مجازات در مرحله تجدید نظر کاهش یابد، گلرخ ابراهیمی به شش سال حبس و نوید کامران و بهنام موسیوند نیز هر کدام به ۱۸ ماه حبس محکوم شد.

آرش صادقی در گفتگوی کوتاهی با گزارشگر هرانا گفت: “تقریبا برای همه اتهامات اشد مجازات صادر شده است، هفت سال و نیم برای اجتماع و تبانی علیه نظام، ۳ سال برای اتهام توهین به بنیانگذار انقلاب، ۳ سال برای تشکیل گروه و ۱۸ ماه برای اتهام تبلیغ علیه نظام، در مجموع ۱۵ سال حبس که قرار است در مرحله تجدید نظر ماده ۱۳۴ اعمال شود.”

این در حالی است که اشد مجازات اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی در قانون مجازات اسلامی پنج سال و اشد مجازات تبلیغ علیه نظام نیز یک سال است و به نظر می رسد قضات با محاسبه و اعمال سلیقه ای ماده ۱۳۴ اقدام به صدور حکم می کنند.

به گفته آرش صادقی محمل ورود همه اتهامات فعالیت های مسالمت آمیز نظیر دیدار با خانواده های زندانیان، شرکت در تجمعات مسالمت آمیز و مصاحبه های وی بوده است و قاضی صلواتی اجازه مطالعه پرونده را به وکلای وی نداده و دادگاه بدون حضور وکیل تعیینی برگزار شده است.

آرش صادقى، گلرخ ابراهیمی، نوید کامران و بهنام موسیوند آخرین بار پانزدهم شهریورماه سال ۱۳۹۳ در محل کار بازداشت و پس از مدتی با تبدیل قرار بازداشت تا صدور و قطعی شدن حکم آزاد شدند.

چهارمین روز اعتصاب غذای ابراهیم فیروزی

خبرگزاری هرانا – اعتصاب غذای زندانی عقیدتی، ابراهیم فیروزی در حالی وارد چهارمین روز خود می شود که با عدم اجرایی شدن خواست های این زندانی عقیدتی، اعتصاب غذای او همچنان ادامه دارد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، اعتصاب غذای ابراهیم فیروزی، نوکیش مسیحی در حالی وارد روز چهارم خود می شود که او با وجود قول مساعد رئیس زندان رجائی شهر، همچنان بر تحقق خواسته های خود مصر است و اعلام کرده است که تا حصول نتیجه و اجرایی شدن خواست ها دست از اعتصاب غذا بر نخواهد داشت.

به گزارش خبرگزاری هرانا، روز گذشته و در مذاکره ابراهیم فیروزی با مردانی، رئیس زندان و خدابخش، نماینده دادستان، ضمن اعلام این مطلب که درخواست رفتن ایشان به سالن دوازده زندان رجائی شهر پذیرفته نشده، مردانی، رئیس زندان رجائی شهر به این زندانی عقیدتی قول مساعد جهت حل مشکلات و مسائل مربوط به این زندانی عقیدتی را داده است.

لازم به ذکر است که پرینت زندان این زندانی عقیدتی و نوکیش مسیحی توسط نماینده دادستان گرفته شده و بازپس داده نشده است.

همچنین آرش مقدم اصلانپور دیگر زندانی اعتصابی به خواست رئیس زندان رجائی شهر و پس از قول های مساعد برای بهبود شرایط، به اعتصاب غذای خود پایان داد و تنها ابراهیم فیروزی همچنان در اعتصاب غذا به سر می برد.

نوکیش مسیحی، ابراهیم فیروزی و فعال فرهنگی، آرش مقدم اصلانپور (آرش اشایی) که بر خلاف اصل تفکیک جرائم در بند ده زندان رجائی شهر همراه با مجرمین غیرسیاسی و بعضا خطرناک نگهداری می شوند، از روز پنج شنبه و پس از نگارش نامه ای خطاب به ریاست زندان و عدم رسیدگی توسط ایشان، دست به اعتصاب غذا زده اند.

میثاق یزدان نژاد؛ هشت سال پس از بازداشت

خبرگزاری هرانا – میثاق یزدان نژاد، زندانی سیاسی در وضعیتی هشتمین سال زندان خود را سپری میکند که در تمام این سالها از مرخصی محروم بوده و باید منتظر سه سال تبعید در زندان سمنان باشد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، میثاق یزدان نژاد که در سال ۸۶ توسط وزارت اطلاعات بازداشت شد، در تمام طول این سالها از مرخصی محروم بوده است.

به گزارش هرانا به نقل از خانواده این زندانی سیاسی، میثاق یزدان نژاد که متولد ۱۳۶۵ است در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب و توسط صلواتی به ۱۰ سال زندان محکوم شد.

بنا بر همین گزارش این زندانی سیاسی علاوه بر این حکم، در دادگاه شهرری به اتهامات مشابه محاکمه شده بود که نهایتا حکم سه سال تبعید در زندان سمنان را از دستگاه قضایی ایران دریافت کرد.

خانواده ایشان در ارتباط با احکام این زندانی سیاسی به خبرنگار هرانا گفتند: “ایشون یک حکم ده سال داشت که توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب، صلواتی به ایشان داده شد که هشت سال آن گذشته است. بعد حکمی را از دادگاه شهرری داشتند که اول پنج سال بود و بعد به چهار و سه سال تنها تبعید به شهر سمنان بود. این تبعید تنها در شهر بود و نه در زندان. اما بعد توسط شعبه ۳۶ تجدیدنظر این حکم تبدیل به سه سال تبعید در زندان سمنان شد.”

به گزارش هرانا و بنا به سخنان خانواده ووضعیت پرونده این زندانی سیاسی، میثاق یزدان نژاد که در بیست و یک سالگی بازداشت شده، جمعا با حکمی ۱۳ ساله روبروست که امروز هشت سال از آن را گذرانده است.

خانواده این زندانی سیاسی همچنین در پاسخ به این سوال که آیا برای آزادی مشروط ایشان اقدامی انجام شده است یا خیر گفتند: “با توجه به اینکه حکم تبعید در شهر سمنان ایشان تبدیل به حکم تبعید در زندان می شود، قطعا توقع موافقت با آزادی ایشان نخواهد بود.”

میثاق یزدان‌نژاد، دنشجوی رشتۀ مترجمی پیام نور، در تاریخ ۱۹ شهریورماه ۱۳۸۶ توسط مامورین وزارت اطلاعات دستگیر  و توسط قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران و همچنین دادگاه انقلاب شهرری و پس از تبدیل حکم در شعبه ۳۶ تجدیدنظر، جمعا به ۱۳ سال زندان به دلیل شرکت در مراسم نوزدهمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی سال ۶۷ محکوم شد، این زندانی در حال سپری کردن هشتمین سال حبس خود در زندان رجایی شهر است.

آب گرم در بند ۸ زندان اوین قطع است

خبرگزاری هرانا ـ بند ۸ زندان اوین بیش از یک هفته است که آب گرم ندارند و سرمای آب موجب آزار زندانیان این بند شده است.

 

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کلمه، بیش از یک هفته است که زندانیان بند ۸ زندان اوین با مشکل نبود آب گرم روبرو شده اند و سرمای آب در منطقه ی اوین تهران که از نقاط سرد پایتخت است، هنگام استحمام باعت آزار زندانیان شده و ناراحتی های پوستی و استخوانی را تشدید کرده است.

پس از حمله ی پنج شنبه سیاه فروردین ماه سال گذشته به بند ۳۵۰ زندان اوین، تعدادی از زندانیان سیاسی به بند ۷ و ۸ زندان اوین منتقل شده اند و پس از آن نیز ورودی های جدید زندان اغلب به همین دو بند فرستاده می شوند.

در حال حاضر بیش از ۳۰ زندانی سیاسی در بند ۸ نگهداری می شوند که پس از انتقال بخش بزرگی از زندانیان مالی به فشافویه، مشکل کمبود تخت و کف خوابی زندانیان تا حدی بهتر شده اما وضعیت محیطی در این بند همچنان خارج از استاندارد است.

گزارشی از وضعیت زینب جلالیان؛ هشت سال پس از بازداشت

خبرگزاری هرانا – زینب جلالیان، زندانی سیاسی در وضعیتی هشتمین سال زندان خود را سپری میکند که در این هشت سال از مرخصی محروم بوده و از بیماری های مزمن رنج می برد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، زینب جلالیان که از سال ۱۳۸۶ و به اتهام محاربه بازداشت شد، در وضعیت بلاتکلیف و بدون مرخصی به سر می برد و با بیماری های بسیاری دست به گریبان است.

به گزارش هرانا به نقل از منابع مطلع، زینب جلالیان که متولد ۱۳۶۱ در شهرستان ماکوست، در ابتدا به اعدام و سپس بر اساس اعلام رسانه ها به حبس ابد محکوم شد. اما تا لحظه تنظیم این گزارش هیچ حکمی به او ابلاغ نشده و ایشان در وضعیت بلاتکلیف در زندان خوی به سر می برند.

یک منبع آگاه همچنین در گفتگو با خبرنگار هرانا، ضمن اعلام این نکته که زینب جلالیان در هشت سال گذشته از مرخصی محروم بوده است گفت که ایشان مبتلا به ” مشکل چشم و مشکل روده” است که ” که بصورت مزمن در آمده است و هیچ درمانی برای آن صورت نگرفته است.”

این منبع مطلع همچنین در پاسخ این سوال که آیا ایشان در حال حاضر بینایی دارند یا خیر گفت که ” چشم بینایی دارد اما اگر علاج نشود ممکن است منجر به کوری یا عفونت های خطرناک شود.”

این منبع آگاه همچنین با ذکر اینکه ” بیماری روده ایشان نتیجه بیماری عصبی است” در پاسخ سوالی مبنی بر اینکه آیا تا به حال تلاشی برای معالجه این زندانی سیاسی خارج از زندان صورت گرفته است یا خیر گفت: ” مسئولین زندان با اعزام ایشان به بیمارستانی خارج از زندان موافقت نکرده اند. حتی خانواده چندبار خواسته اند که با خرج آنها به بیرون رفته و مداوا شود، اما نیروهای امنیتی و مسئولین زندان اجازه نداده اند.”

زینب جلالیان در سال ۸۶ از سوی مأموران اداره اطلاعات کرمانشاه دستگیر شد و به اتهام ارتباط با احزاب کردی در دادگاه انقلاب ابتدا به اعدام و سپس به حبس ابد محکوم شد. این زندانی سیاسی در سالهای گذشته به شدت تحت فشار قرار داشته است و بار‌ها در اعتراض به وضعیت خود دست به اعتصاب غذا زده است.

نسرین ستوده به دادسرای اوین احضار شد

خبرگزاری هرانا ـ نسرین ستوده حقوقدان، وکیل دادگستری و عضو کانون مدافعان حقوق بشر،  طی احضاریه‌ای به شعبه ی دوم بازپرسی دادسرای اوین احضار شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، نسرین ستوده با اعلام این خبر افزود: “در یکشنبه ای که گذشت، برگ قضایی به من ابلاغ شد که کاملآ شبیه برگ احضار متهم بود، اما روی آن واژه ی احضاریه ذکر نشده است”.

وی در ادامه گفت: “علت حضور توضیح در خصوص اتهامات مندرج در پرونده ذکر شده است و شعبه ی احضار کننده، شعبه ی دوم بازپرسی دادسرای اوین است که در جنب زندان اوین تشکیل شده است”.

وی همچنین اعلام کرد: “در برگ احضاریه تصریح شده است که می توانم وفق مقررات یک نفر وکیل همراه داشته باشم، البته قصد ندارم همکاری را در معرض خطر قرار دهم، زیرا وکلا روزهای سختی را در ایران می گذرانند، اما امیدوارم این حق برای شهروندانی که اطلاعات حقوقی ندارند، به شایستگی رعایت شود”.

نسرین ستوده در پایان افزود: “از آنجا که اعلام چنین خبرهایی همواره می تواند به نگرانی هایی دامن بزند که ناراحت کننده است، در اعلام خبر عجله نداشتم، من به دوستانی که بابت احضارم نگران اند، می گویم که ناراحت نباشید، من وکیل ام و می دانم چگونه از خودم دفاع کنم”.

لازم به ذکر است، خانم ستوده پیشتر در سال ۱۳۸۹، به دلیل فعالیت های مسالمت امیز و حقوق بشری، به شش سال حبس و ۱۰ سال محرومیت از وکالت محکوم شده بود، وی از ۱۳ شهریور ۱۳۸۹ تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۲  به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی”، در زندان اوین به سر برد و پس از آزادی، بنابر دستور دادگاه انتظامی وکلا، مجوز وکالت وی از تاریخ مهر ۱۳۹۳، به مدت ۳ سال، باطل شد.

نسرین ستوده لنگرودی (زاده ۱۳۴۲) حقوقدان،وکیل دادگستری و فعال اجتماعی است، او عضو کانون مدافعان حقوق بشر، کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان و انجمن حمایت از کودکان بوده و وکالت پرونده‌های بسیاری از فعالان حقوق بشر، فعالان حقوق زنان، کودکان قربانیِ کودک آزاری و کودکان در معرض اعدام را برعهده داشته‌است، خانم ستوده در سال ۱۳۸۸ برنده جایزه حقوق بشر “سازمان حقوق بشر بین‌الملل” شد.